სადღაც მე-5 კლასში ვიყავი მგონი მხედველობასთან დაკავშირებით პრობლემები რომ აღმომაჩნდა (-1 დამიდგინეს, შორს კარგად ვერ ვხედავდი), ხოდა გამომიწერეს სათვალე... ისე განვიცდიდი.
დედაჩემს რომ არაფერი ეეჭვა სახლის ჩიხს როგორც გამოვცდებოდი, მაშინ ვიხსნიდი სათვალეს, ჩანთაში ვინახავდი და მხოლოდ უკან დაბრუნებისას ვიკეთებდი ისევ :)) კატასტროფა იყო დედაჩემის სკოლაში მოსვლის დღეები, როცა ან დედაჩემის საყვედურები (мягко говоря) უნდა მესმინა იმის თაობაზე თუ რატომ არ მიკეთია სათვალე ან კომპლექსი უნდა გადამელახა და ყველას დავენახე ოჩკარიკა)) ახლა მეცინება, მაგრამ მაშინ როგორ განვიცდიდი უჟას :დ
დღესდღეობით ლინზებს ვატარებ და ვლოცავ ამის გამომგონებელს. ძალიან კომფორტულია და იოლად შესაგუებელი.
რაც შეეხება სათვალეს, უნომროსაც კი ვერ ვხმარობ თავისუფლად, ასე მგონია ყველა მე მიყურებს, ვერა და ვერ გავთავისუფლდი ბავშვობის ამ კომპლექსიდან.
რამდენიმე დღის წინ საფილოში შევიძინე ძალიან ორიგინალური და ლამაზი სათვალე, შავი აპრავა აქვს, ხისგანაა გაკეთებული, ორიგინალურია ძალიან, უნომრო. აქ კარგად არ ჩანს მაგრამ მგონი მიხდება რავიცი))
4 коммент.:
gixdeba gixdeba:))
me kidev linzebs verafrit shevegue. 2 kvira vitanje tavi. 20 wuti mainc mchirdeboda, rom tvalebshi sworad mometavsebina. ase rom, davanebe tavi, satvalesac marto saxlshi viyeneb, ishviatad rom garet gaviketo. hoda, ase, mochutuli tavlebit gavdivar fons : ))
ცუდია... მე ვიცი ეს როგორი მტანჯველია.
იქნებ სცადო კიდევ, შეჩვევის პროცესში ცოტა რთულია, მაგრამ მერე ულინზოდ ვეღარ გაძლებ))
არადა ჩემი მეგობარი სათვალეს სპეციალურად ატარებს :) ასე მაგარ იმიჯს ვიქმნიო და მინდა გითხრა, ყველას ძალიან მოსწონს :)
თუმცა ლინზები ჩემი აზრით უფრო კომფორტულია :)
Отправить комментарий