რამდენჯერ გავხსენი ახალი პოსტის დასაწერად ფანჯარა და ისევ ჩავხურე... აღარ მინდოდა კიდევ ერთი პოსტი ორსულის სტატუსით, მაგრამ როგორ გაიწელა ეს პროცესი :( ბოლო თვე, მოლოდინით სავსე, საშინელება ყოფილა. ყოველ წამოტკივებაზე რომ ყუჩდები და სამშობიარო ტკივილები გელანდება, ღამე სულ ბავშვი და მშობიარობა გესიზმრება. google-ში ვეძებ სტატიებს შინაარსით: როდის ვიმშობიარებ, როგორ გავიგო რომ მალე ვმშობიარობ.... :) მშობიარობაც დავიჯინე, რაღაც აკვიატებული მაქვს, მაინტერესებს ეს ტკივილები, თვითონ პროცესი, როგორ ჩნდება ახალი სიცოცხლე, რა განცდაა შვილის დაბადება... თორემ გავიკეთებდი საკეისროს, სრულიად უმტკივნეულოდ, უცებ მეყოლებოდა ბაია და აღარც მოლოდინი დამღლიდა.
ვკითხულობ სტატიებს, რომლებშიც აღწერილია ის "პრიზნაკები", რომლების თანახმადაც მალე იმშობიარებ, ყველა მათგანს ვაკმაყოფილებ, მაგრამ წინსვლა მაინც არ გვაქვს :)
ისიც მაბნევს და მაცოფებს, რომ ისიც არ ვიცი ზუსტად რამდენი კვირის ვარ... ჩვენი ძვირფასი ექიმები ხომ მუდმივად ერთმანეთის აზრს არაფერში იზიარებენ... ზოგის ეხოთი 38 კვირის ვარ, ზოგის - 39-ის და ერთი სრულიად დარწმუნებულია რომ 41 კვირას გადავცდი.... ხოდა ვეღარც ის გავიგე ბავშვი რომ ჯერ არ იბადება ნორმალურობაა თუ უკვე უნდა მეშინოდეს... ხანდახან ბავშვსაც ვეხვეწები უკვე მალე გამოდი-თქო, მაგრამ არ ესმის... :)
იმედია მალე დამთავრდება ეს მოლოდინით სავსე ერთფეროვნება და ღმერთის ნებით გაჩნდება ჩემი ყველაზე ლამაზი და ჭკვიანი სიყვარულის ნაყოფი :*
Miscellaneous
-
არასდროს არ ვიცი, ეს სიტყვა ზუსტად როგორ იწერება, ან როგორ იკითხება.
მხოლოდ ის ვიცი, რას ნიშნავს და ის, რომ ამ პოსტს ზუსტად შეეფერება.
***
სამსახურში ვ...
4 недели назад