დიდი ხანია სხვაგან არსად ვყოფილვარ, უცხო არაფერი მინახავს და ჰაერიც არ გამომიცვლია, ამიტომ დღევანდელი გასეირნება სამეგრელოში ფრიად სასიამოვნო გახდა)
კარგი გზა, სასიამოვნო, ზომიერად ხმამაღალი მუსიკა, გარეთ წვიმა და თბილი კომფორტული მანქანა.....
ჩავედით ძალიან მალე, სულ რაღაც საათნახევარში. აღფრთოვანებული დავრჩი ქალაქ ზუგდიდით, მართლა ძალიან ლამაზია და კარგად გაკეთებული. განსაკუთრებით მომეწონა საღამოს, როცა უკვე უკან ვბრუნდებოდით, თავისი განათებებით, ლამაზი ბულვარით და მოცეკვავე ფანტანებით.
ხალხიც საქმიანი, ყველა სადღაც გარბოდა, ყველას სადღაც ეჩქარებოდა...
მერე სოფელი კახათი, არაჩვეულებრივი ბუნება, დიდი მწვანე მოლი, გაზაფხულის მახარობელი ყვითელი ნარცისებით გაწყობილი, მოხუცი "სხვისი" ბებო (დეიდაშვილების ბებო)) რომელიც ძალიან მიყვარს :-) პატარა ოდა, გამოფხიზლებული კერა, მივიწყებული შეშის ღუმელი, სპეციფიკური სითბოს სუნით, მეგრული მუსაიფი და ბებოს დარიგებები.....
მერე ძალიან გემრიელი მეგრული ბაჟე, რაღაც უცხო სუნელებით გაკეთებული, პირველად გასინჯული უგემრიელესი მეგრული ელარჯი, თეთრი ღვინო და ტკბილი ქართული სადღეგრძელოები....
მერე ბებომ ნება დამრთო მისი პირადი, მდიდარი ბიბლიოთეკიდან 1-2 წიგნი ამეღო, ოღონდ მხოლოდ მისივე ნებართვით :) (ამაზე ბევრი ვიცინეთ, მაგრამ მესმის მისი)) მე თვითონ მიყვარს ზოგადად წიგნები და მათი შეგროვება. თუ ოდესმე დიდი სახლი მექნება ერთ ოთახს აუცილებლად ერქმევა ბიბლიოთეკა და იქნება ათასი წიგნით სავსე. საერთოდ არცერთი საკუთარი ნივთის განათხოვრება არ მიყვარს, რადგან საშინელი მესაკუთრე ვარ და არ მიყვარს ჩემი რაღაც სხვას რომ აცვია ან სხვა რომ იყენებს და მით უმეტეს სხვა რომ ითვისებს. წიგნებზე ყველაზე მეტად მჭირს ეგ გადახრა, რადგან სულ ვფიქრობ, რომ არ დამიბრუნებენ და დამეკარგება. ამიტომ თინა ბებოსიც მშვენივრად მესმის. მისთვის, ალბათ, რთული ასატანია უყუროს ამდენი წლის ნაგროვები წიგნები როგორ მიაქვს ვინმეს სხვაგან.
საბოლოოდ შევარჩიე 3 წიგნი: ერთი დოჩანაშვილის მოთხრობების კრებული (მიყვარს ეს კაცი ძან), მეორე - ათას ერთი ღამე, ჩემი ძმისთვის, იქნებ ზღაპრები მაინც წაიკითხოს :) და ერთი ვიპოვე კიდე ნარგიზა მგელაძის რაღაც წიგნი (სათაური არ მახსოვს და ნახვა მეზარება), ბავშვობაში მაქვს ამ ქალის წიგნი წაკითხული, არ მახსოვს რა ქვიოდა ან რაზე იყო, მხოლოდ შთაბეჭდილებები მახსოვს, ძალიან მომეწონა.
რამაც გამაოცა იყო ფაქტი იმასთან დაკავშირებით, რომ მეგრელებისთვის ჩვენ ქართველები ვართ ანუ გვისვამდნენ შეკითხვებს ტიპა: "რა ხდება ახალი საქართველოში?", "ის ქართველია მეგრელი არაა" (ვიღაცაზე თქვეს).... ჩემთვის ეს გაუგებარი და გასაოცარია.
კიდევ ერთი აღმოჩენა იმასთან დაკავშირებით, რომ სამეგრელოში ძალიან პოპულარულია ჯექსონის შლაპა და ხელთათმანები)) მთელი იმ მოკლე ხანის განმავლობაში, რაც ზუგდიდში ვიმყოფებოდით, რამდენიმე ადამიანი დავინახე ამ სტილში.
ხო კიდევ იყო თინა ბებოსგან გიოს ქება. ძალიან მოეწონა და დაწვრილებით გამომკითხა თუ "სად ვიშოვე ასეთი ლამაზი ბიჭი" :)) სასიამოვნოა (გავწითლდი)
ბოლოს იყო ბებოს ტრადიციული დალოცვა. ყველა სათითაოდ დაგვიმარტოხელა, რამდენჯერმე დაგვატრიალა ლოცვების თანხლებით.... აღმოჩნდა რომ თვალი გვაქვს (თუმცა თუ რამ მსგავსი მართლა არსებობს, ის მგონი ყველას გვაქვს), რადგან თინა ბებოს ლოცვის დროს თვალებიდან ცრემლები წამოუვიდა....
მერე გაწვიმდა, ჩვენც დაგვაღამდა, ბებოც ვერ გვიმეტებდა, მაგრამ რამდენიმე დამშვიდობების და პირობების მიცემის შემდეგ (რომ აწი ხშირად ვივლით, რომ არ დავიკარგებით, რომ ის კარგად იქნება................... ) როგორც იქნა დავიძარით....
იქნებ ბოლოჯერაც კი ვნახე, ვინ იცის.......... ცოდოა მარტო ადამიანი სიბერეში.....
პესიმიზმის ნოტკები შემომერია... ჯობია დავიძინო, რადგან ძალიან დაღლილი და უძილობით გამოშტერებული ვარ
გუშინდელი პოსტი
0 коммент.:
Отправить комментарий