четверг, 11 марта 2010 г.

ლექსი, რომელიც ძალიან მიყვარს

Автор: ჯუნა на 3/11/2010
მზეო თიბათვისა, მზეო თიბათვისა,
ლოცვად მუხლმოყრილი გრაალს შევედრები.
იგი ვინც მიყვარდა დიდი სიყვარულით
ფრთებით დაიფარე - ამას გევედრები.
ტანჯვა-განსაცდელში თვალნი მიურიდენ
სული მოუვლინე ისევ შენმიერი
დილა გაუთენე ისევ ციურიდან
სული უმანკოთა მიეც შვენიერი.
ხანმა უნდობარმა გზა რომ შეეღება
უხვად მოიტანა სისხლი და ცხედრები,
მძაფრი ქარტეხილი მას ნუ შეეხება
მზეო თიბათვისა ამას გევედრები.

четверг, 11 марта 2010 г.

ლექსი, რომელიც ძალიან მიყვარს

მზეო თიბათვისა, მზეო თიბათვისა,
ლოცვად მუხლმოყრილი გრაალს შევედრები.
იგი ვინც მიყვარდა დიდი სიყვარულით
ფრთებით დაიფარე - ამას გევედრები.
ტანჯვა-განსაცდელში თვალნი მიურიდენ
სული მოუვლინე ისევ შენმიერი
დილა გაუთენე ისევ ციურიდან
სული უმანკოთა მიეც შვენიერი.
ხანმა უნდობარმა გზა რომ შეეღება
უხვად მოიტანა სისხლი და ცხედრები,
მძაფრი ქარტეხილი მას ნუ შეეხება
მზეო თიბათვისა ამას გევედრები.

Комментариев нет:

 

duna's blog Template by Ipietoon Blogger Template | Gadget Review