суббота, 29 мая 2010 г.

მინდა ბედნიერი იყო

Автор: ჯუნა на 5/29/2010 3 коммент.
"აბონენტი გამორთულია ან გასულია მომსახურების ზონიდან"..... და ასე 30-ჯერ, 48-ჯერ, 78-ჯერ... როგორ გინდა, როგორ გჭირდება, რომ იმ ერთმა აიღოს ყურმილი და ყველაფერი გაირკვეს, აუხსნა, დაგელაპარაკოს, დიალოგზე წამოვიდეს, ასე გარიყულად არ დაგტოვოს, მოგისმინოს, დაგიჯეროს, გენდოს....
და 27 მესიჯი, რომელსაც აწერია ожидает, რომლის წაკითხვაც აბონენტს არ სურს, არ აინტერესებს და თითქოს ბრაზიც გიტანს, რომ ასეთი პრინციპულია და ეს სიმტკიცე შენზე მნიშვნელოვანია მისთვის. დააშავე, კი დააშავე, თუ არ დააშავე ულამაზოდ მაინც მოიქეცი და არც კი გაქვს გაბრაზების უფლება, რადგან მაინც დამნაშავე შენ გქვია, მას კი დაზარალებული. დაზარალებული, რომელიც ხანდახან, გგონია, სულაც არაა ცოდო, რადგან სიმარეთლე მის მხარესაა და თუ მოინდომებს ერთბაშად გაგანადგურებს და წყალს გაგატანს. შენ კი, დამნაშავე, უნდა გაჩუმდე, ყველაფერი უნდა დათმო, რადგან ყოველგვარი უფლება დაკარგე შენი ცუდი სიტყვით თუ უღირსი საქციელით.
"აბონენტი გამორთულია ან გასულია მომსახურების ზონიდან" და აღარც კი იცი ღირს თუ არა უკვე მისი ტელეფონის ჩართვა, რადგან კონტაქტი მაინც არ/ვერ დამყარდება. არც აზრი ექნება უკვე ამ კონტაქტს, რადგან წყლის ნაყვა გამოვა მაინც. მას უნდა გაეგო, მას უნდა დაეჯერებინა, ახსნის საშუალება მოეცა, მოესმინა.....
და უკვე აღარც გწამს მისი. ყველაფერზე ხელს იქნევ, რადგან ისედაც დიდი ხანია სულმა სიმშვიდე დაკარგა და მასში შფოთვა ჩასახლდა.
და წახვალ. წახვალ ერთ დღესაც შორს, ძალიან შორს, სადაც ვერავინ გიპოვის და თავს ინუგეშებ ხოლმე იმით, რომ ალბათ ყველას ენატრები. მარტო იმიტომ მაინც, რომ შორს მყოფი ყველას ენატრება.
იცხოვრებ იქ, სადაც იქნებით მარტო შენ და შენი სული. და მართალია შფოთვა ამ უკანასკნელში მაინც დარჩება, მაგრამ ეს დროებით. ერთხელაც ის აუცილებლად მიყუჩდება, რადგან შენი სიმშვიდე, ვიცი, მას სძლევს.
და მონატრებაც მიყუჩდება. თუ არადა უფრო გაგაძლიერებს, ძალას მოგცემს, რადგან ბედნიერი და კმაყოფილი ადამიანი გარკვეულწილად ბრმაა. მხოლოდ საკუთარი თავით და საკუთარი ბედნიერებით ცხოვრობს.
და თუ გინდა იტირე. იტირე, რომ არ დაიბოღმო, არ გაბოროტდე, რადგან წინააღმდეგ შემთხვევაში საერთოდ დავკარგავ ყველას რწმენას და აღარ დავიჯერებ, რომ კეთილები არსებობენ.
და ოდესმე, როცა შენ ამისთვის მზად იქნები, ბედნიერება აუცილებლად გეწვევა!
და შენი ბედნიერებით, მერწმუნე, ჩემს ბედნიერებაშიც დიდ წვლილს შეიტან.

пятница, 28 мая 2010 г.

სილამაზის ფორმულა

Автор: ჯუნა на 5/28/2010 3 коммент.
ყველა ქალი ლამაზია ჩემი აზრით.
მე ვერ ვხედავ ქალებში სიმახინჯეს.
რასაც მე ვხედავ ქვია მოუვლელობა, საკუთარი თავის წარმოჩენის უცოდინარობა, ვხედავ იმას, რასაც სოფლელობას ეძახიან ზოგიერთები ზოგჯერ, ხანდახან საკუთარი თავის დაუფასებლობასაც ვხედავ.

მიყვარს ხალხის თვალიერება, ვაკვირდები ქალებს და ხშირად მინდება ხოლმე მქონდეს ბევრი ფული....

აი იმას, ჩემს კურსზე რომ სწავლობს, აუცილებლად ჯერ კოსმეტოლოგთან წავიყვანდი სახეს გავუწმენდდი, ლამაზ მაკიაჟს გავუკეთებდი, თმას მოვუწესრიგებდი, მერე ლამაზ ტანსაცმელს ვუყიდდი, მაღალია, სუსტია - იმდენ რამეს მოვახდენდი და მერე მის დანახვაზე ყველას დავამუნჯებდი, აღარ ექნებოდა მას "გამჭირვალე" ადამიანის ეფექტი. იქნებოდა ქალი. ლამაზი ქალი, რომელსაც ქუჩაში თვალს გააყოლებდნენ და მე ამით ვიამაყებდი, რადგან მე ჩავდგამდი ამ ქალში სულს...
მაგრამ
გარეგნული სილამაზე ხომ ყველაფერი არ არის. მეტიც, მე იგი ხანდახან ერთჯერადიც მგონია.
ჩემთვის სილამაზე უპირველესად შიგნიდან მოდის
ბევრი ადამიანი მინახავს, რომლებთანაც ურთიერთობისას მათ გარეგნობას თითქოს აღარანაირი მნიშვნელობა აღარ აქვს, არც კი გახსოვს, რომ პირველ დანახვაზე გაიფიქრე რა დიდი ცხვირი აქვს მას ან როგორი მოუვლელი თითები ან ადრიანი ნაოჭები........
სილამაზე შიგნიდან მოდის და მას სული ქმნის. სული ისეთი, ყველას რომ მოხიბლავს და ატყვევებს. გნებავთ აბრმავებს და მხოლოდ იმას ანახებს, რაც ღრმადაა, შიგნითაა.
ასეთი სული უთუოდ მტკიცე უნდა იყოს, სუფთა და წრფელი.
სილამაზის ფორმულა ჯანსაღ ფსიქიკაშია, საკუთარი თავის რწმენაშია, თავდაჯერებულობაშია, აუცილებლად სიყვარულსა და ბედნიერებაშია.


მაგრამ ამ ფორმულას ვერასდროს მოირგებს კომპლექსიანი და საკუთარი თავით უკმაყოფილო სული...

ამიტომ მაინც მინდა ბევრი ფული მქონდეს :)

среда, 26 мая 2010 г.

ჩვენი საქართველოც იქნება ოდესმე დიდი, ისევე როგორც იყო ოდესღაც!

Автор: ჯუნა на 5/26/2010 1 коммент.

დღეს საქართველოს დამოუკიდებლობის დღეა და მინდა ყველას მოგილოცოთ ეს დღე!

მე არ მინდა ვწერო ლამაზი სიტყვები იმაზე, თუ როგორ მიყვარს ჩემი ქვეყანა და როგორ მტკივა ყველაფერი ის, რაც მის თავს დღეს ხდება. არ მინდა. რადგან არ ვთვლი თავს განსაკუთრებულ პატრიოტად.
არც სიყვარულის სიტყვებით გამოხატვა მგონია დიდი პატრიოტიზმი, რადგან ბევრი "სიტყვით პატრიოტი" მინახავს საქართველოს სადღეგრძელოს რომ ისე იტყვის აგატირებს და 2008 წლის აგვისტოს საწოლის ქვეშ იმალებოდა.

მე არც ის მინდა ჩემს ბლოგზე პოლიტიკა იყოს. არ ვარ ამ საკითხში კომპეტენტური.
ვერც იმას ვიტყვი დაზუსტებით, რომ სწორ დასკვნებს ვაკეთებ ჩვენს პოლიტიკოსებთან დაკავშირებით და რომ სამართლიანად მძულს ბურჯანაძე თუ ნოღაიდელი...... დრო ყველაფერს გვიჩვენებს და ყველას განსჯის.
უბრალოდ იმდენი ბრმა ადამიანი ცხოვრობს ამ ქვეყანაში. ხანდახან შიშით ვფიქრობ ხოლმე მეც ხომ ასე არ გამოვიყურები გვერდიდან?! ვაი თუ მეც ამათ ვგავარ და სასაცილოდ გამოვიყურები როცა მიმაჩნია, რომ ეს ქვეყანა ცოტა წელში გასწორდა და რომ სააკაშვილი რაღაცას აკეთებს...

რამდენიმე ხნის წინ ერთი ძველი კაცისგან მოვისმინე სიტყვები "ამათი დედა ვატირე, რა აწყობილი ქვეყანა დაანგრიესო"....
"ამათში" იგულისხმებოდა სააკაშვილი, "აწყობილ ქვეყანაში" კი საქართველო შევარდნაძის დროს.
ბევრი კითხვა გამიჩნდა ამ ადამიანთან, დამაინტერესა რა ქვეყანას ეძახის იგი აწყობილს: იმას, რომ შუქის დანახვა გვენატრებოდა თუ იმას, რომ გაზზე ოცნებასაც კი ვერ ვბედავდით საქართველოში? ან იქნებ იმას, რომ ღამე ძილის ეშინოდა ხალხს ყაჩაღების მოლოდინში? თუ იმას, რომ ახალგაზრდობის 80%-ს ქურდობა და კაი ბიჭობა უნდოდა?
სახლს რომ გაგიქურდავდნენ და ყველაფრის დასაბრუნებლად ფულს შეგაწერდნენ და ვერც კი გაივლებდი თავში ყურმილი აგეღო და პოლიციაში დაგერეკა, რადგან უბრალოდ აზრი არ ქონდა..... ესაა აწყობილი ქვეყანა?
მე არ ვერევი პოლიტიკაში, არც სააკაშვილს ვაქებ, უბრალოდ პირველად ჩემს გააზრებულ ცხოვრებაში მე მეამაყება ჩემი ქალაქი და ჩემი ქვეყანა!
დავდივარ და გახარებული ვიღებ სურათებს და დიდი სიამაყით ვაგზავნი საზღვარგარეთ. იმასაც ვხვდები რომ იქ ლამაზი შენობებით და უცხო ყვავილებით ვერავის გავაკვირვებ, მაგრამ მინდა გაიგონ მაინც, რომ ჩვენთანაც ყველაფერი კარგადაა!
როცა არდადეგებზე მოსკოვიდან მოვდიოდი ყველა შეშფოთებით მეკითხებოდა "იქ როგორ მიდიხარ? იქ ხომ ომია? ქუჩაში ალბათ თოფებით დადიხართ ხო?" და გამომეტყველება იცით როგორი? უი თქვე საწყლებო.... მაგრამ მთავარი ისაა, რომ მათ მართლა ასეთი წარმოუდგენიათ დღევანდელი საქართველო: არეული, გაჭირვებული, დაგლახავებული, უმწეო....
და მე მიხარია რომ ეს რეალობას არ შეესაბამება! და მე მიხარია რომ საკუთარ ქვეყანაში ცხოვრება აღარ მეშინია!
ჩვენი საქართველოც იქნება ოდესმე დიდი, ისევე როგორც იყო ოდესღაც!
მე ამის მჯერა.
მაგრამ მარტო სააკაშვილის ლანძღვა არ მგონია ამისთვის საკმარისი იყოს
აცხოვნე, ღმერთო, ერი შენი და აკურთხე სამკვიდრებელი შენი, ძლევა ჯვარითა ბარბაროსთა ზედა ღვთივდაცულსა ერსა ჩვენსა მოანიჭე და ერი შენი საფარველსა ქვეშე მისსა დაიცევ, რათა ვიტყოდეთ, უფალო, დიდება შენდა.

суббота, 22 мая 2010 г.

ყველა ადამიანი იყიდება ანუ ნებისმიერს მოისყიდი?

Автор: ჯუნა на 5/22/2010 1 коммент.
რამდენიმე წლის წინ ერთი რუსი მეგობარი მყავდა. საკმაოდ ახლო მეგობრობა გვაკავშირებდა,
მიუხედავად იმისა რომ ბევრ საკითხში ჩემგან სრულიად განსხვავებული შეხედულებები ქონდა.
ხოდა გვიყვარდა ხოლმე ფილოსოფოსობა ერთად, რაღაც თემას ავიკვიატებდით და შეგვეძლო მთელი დღე გვეკამათა და გველაპარაკა ამაზე მანამ, სანამ შეხების წერტილი არ მოიძებნებოდა ან უბრალოდ არ მოგვბეზრდებოდა.
ვიქტორიამ მომაწოდა ერთ დღეს აზრი, რომ ყველას ყიდვა შეიძლება. მისი მტკიცებით ყველა ადამიანი იყიდება და ნებისმიერს მოისყიდი, უბრალოდ ყველას სხვადასხვა ფასი აქვს. ზოგი ხარბია, უნებისყოფო და იაფად იყიდება, ზოგის ფასი კი მილიონებს ცდება...
მახსოვს მას ბოლომდე ვეწინააღმდეგებოდი, რადგან გაჩუმება დათანხმებას ნიშნავდა, დათანხმება კი ძალიან მთრგუნავდა და მაშინებდა, თუმცა მაშინ ჩემი პოზიცია ვერაფრით დავუმტკიცე მარტო მას კი არა, სამწუხაროდ საკუთარ თავსაც. ვერაფერი არგუმენტი ვერ გამოვნახე ჩემ სასარგებლოდ, პირიქით - რეალობიდან ფაქტები მხოლოდ მის სასარგებლოდ მაფიქრდებოდა.
ხომ ყველა ადამიანს აქვს სანუკვარი ოცნება, რომელიც გვინდა თუ არ გვინდა მატერიალურით იზომება და ხორციელდება. ზოგი მაგარ სახლზე ოცნებობს, ზოგი თვითმფრინავზე, კარგ განათლებაზე, უზრუნველ ცხოვრებაზე და რავიცი კიდე რაზე არა..... ხოდა თუ ამ ოცნებას გთავაზობენ და კიდე პლუს იმას, რაზეც ვერასდროს ოცნებასაც კი ვერ ბედავდი, შეძლებ კი უარის თქმას?
არგუმენტები სამწუხაროდ არც დღეს მაქვს... არც ის ვიცი ეს როგორ უნდა დავამტკიცო. მაგრამ დღეს, 5 წლის შემდეგ ეჭვის გარეშე იმის თქმა მაინც შემიძლია რომ მე არ მაქვს ფასი. მე არ გავიყიდები. არ გავყიდი საკუთარ პიროვნებას, საკუთარ თავისუფლებას, საკუთარ აზრს, საკუთარ რწმენას, საკუთარ სიყვარულს ან მეგობრობას ვინმესადმი, ირგვლივმყოფ ადამიანებს....
და მე ვფიქრობ ეს რწმენამ მოიტანა. ღვთის შიშმა და საკუთარი თავის პატივისცემამ.
ვიკა ათეისტი იყო. ასე მგონია ათეისტებს ტორმუზი არ აქვთ ცხოვრებაში.

четверг, 13 мая 2010 г.

ფეხსაცმელები 2010–2011 წლის კოლექციებიდან

Автор: ჯუნა на 5/13/2010 6 коммент.
რამდენიმე ფეხსაცმელი ვნახე 2010–2011 წლის კოლექციებიდან.
უმრავლესობა ისე მომწონს სუნთქვა მეკვრის))
1. Cavalli
შავი მინდა)


2. Frankie Morello


3. Dsquared
მარჯვენა მინდა))


4. Santoni


5. Pierre Hardy


6. Christian Louboutin


7. Alexsander McQueen


8. Bruno Frusoni


9. Michael Kors


10. Versace


11. Fendi
აქაც მარჯვენა მომწონს უზომოდ


12. Pucci


13. Christian Dior


14. Burberry Prorsum


15. Jimmy Choo


16. Nina Ricci


17. Miu Miu

среда, 12 мая 2010 г.

თავის მოვლა სახლის პირობებში

Автор: ჯუნა на 5/12/2010 3 коммент.
ძალიან მიყვარს თავის მოვლა და კოსმეტიკა. ბევრი სხვადასხვა ფერის, ზომის, სურნელების "ბანოჩკები" მაქვს სახლში. კრემები, გელები, სკრაბები... უამრავი რამ მაქვს და კიდე უამრავი რამე მინდა, все мне мало :)) თაას ბლოგს ინტენსიურად ვათვალიერებ და მისი წყალობით ვეცნობი ხარისხიან კოსმეტიკას, თუმცა 20 წლის ასაკში ძალიანაც არ მინდა კანი ამდენ რამეს შევაჩვიო (არ ვიცი სწორია თუ არა ეს ტაკტიკა). ერთი სიტყვით, მაქვს რამდენიმე საკუთარ თავზე გამოცდილი რეცეპტი, როგორ მოვუაროთ სახეს და არამარტო სახეს სახლის პირობებში:

პირველ რიგში სახის პილინგი ( პილინგი აუმჯობესებს სისხლის მიკროცირკულაციას, მისი დახმარებით ვიშორებთ მკვდარ უჯრედებს კანის ზედაპირიდან, ამით ვეხმარებით "სუნთქვაში" და კოსმეტიკური საშუალებებიდან სასარგებლო ნივთიერებების უკეთ შეწოვაში). სახლის პირობებში მარტივად კეთდება პილინგი - ყავის ნალექისგან, რომელიც არაჩვეულებრივ ეფექტს იძლევა. წრიული მოძრაობებით მსუბუქად უნდა წავისვათ მთელს სახეზე. საოცრად არბილებს სახის კანს.


კიდე ვიცი მჭადის ფქვილსაც ხმარობენ, კარგია შავი წერტილების ამოსაყვანად (ცხვირზე ნიკაპზე) სკრაბივით იხმარება.
ძალიან მშრალი აქერცვლადი კანისთვის (მე მაქვს ასეთი კანი)ძალიან კარგია თუ დუშგელში ავურევთ ყავის ნალექს და 1 ჩ. კ. მარილს.
ყავის ნალექს რუჯისთვისაც იყენებენ. არის ნიღაბი, რომელიც არბილებს და აახალგაზრდავებს კანს და ასევე მატებს მას მსუბუქ ნამზეურს:
1 ს.კ. თაფლი, 1 ს.კ. ყავა, 3 წვეთი კასტორის (მე ზეითუნს ვხმარობ) ზეთი, 1/2 ჭ. რძე - ეს ინგრედიენტები ერთმანეთში საგულდაგულოდ უნდა ავურიოთ, მიღებული მასა წავისვათ სუფთა სახეზე. 15 წუთის შემდეგ ჩამოვიბანოთ თბილი წყლით.
ყავის ნალექში თუ ცოტა შაქარს და 1 ჩ. კ. ზეითუნის ზეთს ავურევთ, მივიღებთ გადასარევ ტანის სკრაბს, რომელიც ამკვრივებს კანს და ებრძვის ცელულიტს.
არაჩვეულებრივია კანისთვის აგრეთვე ზეითუნის ზეთი.


დღეს იგი ყველასთვის ხელმისაწვდომია, იყიდება აფთიაქებში და სულაც არ ღირს ძვირი. მდიდარია შეუცვლელი ცხიმოვანი მჟავებით, რომლებიც ხელს უწყობენ კანის დატენიანებას, თმების (თმაში იზელენ და იგი ებრძვის თმის ცვენას) და ფრჩხილების ჯანმრთელობას.
და კიდე, ზეითუნის ზეთს მე წამწამებზე ვისვამ ხოლმე, ბზინვარეს ხდის უფრო წამწამებს, ახშირებს და მგონი აგრძელებს ვიზუალურადაც)) მომწონს ძალიან :)

вторник, 11 мая 2010 г.

მისი სიხარული ყველაფერს რომ გავიწყებს......

Автор: ჯუნა на 5/11/2010 3 коммент.
"რაჭა ჩვენი სიყვარული" გინახავთ?
– მოგწონს ის ყვავილები?
– ძალიან
და ბიჭი დაუფიქრებლად გადახტება ხიდიდან წყალში, გაცურავს ნაპირამდე და დაკრეფს დარინასთვის ლამაზ ბალახის ყვავილებს.... კიდევ ანთებული თასებით უმღერებს ფანჯრებთან მუხამბაზს. ყოველდღიურ ცხოვრებაში სამწუხაროდ ნაკლებადაა რომანტიკა. ის თავისი სრული გამოხატულობით ცოცხლობს მხოლოდ წარმოსახვაში და მისი რეალურად ასრულების დიდი სურვილიც რომ არსებობდეს ეს თანხებთან ან შესაძლებლობებთანაა დაკავშირებული ან ორივესთან ერთად.
მაგრამ არის კიდევ რაღაც, რასაც რომანტიკა ალბათ არ ქვია და ესეც ნაკლებია ჩვენს რეალობაში. ქალის პატივისცემა, ქალის სიყვარული, ქალის დაფასება, მისი კეთილგანწყობის დამსახურების სურვილი... მე ქალებისადმი განსაკუთრებულ პატივისცემას ვგრძნობ. ჩემი აზრით რთულია იყო ქალი, დედა, ცოლი და ძალიან მსიამოვნებს ხანდახან იმის დანახვა, თუ როგორ აფასებენ ამას მამაკაცები, მსიამოვნებს როცა ვხედავ როგორ უვლიან კაცები ცოლებს, უფრთხილდებიან, თვალებში უყურებენ და მათ წამოტკივებასაც გრძნობენ და ეს კარგია! მე არ ვლაპარაკობ ე. წ. ჩმორ კაცებზე ან ძალაუფლების მოყვარულ ცოლებზე.... რაზეც მე ვლაპარაკობ იმას ურთიერთგაგება ქვია და არა რაიმე სხვა ცუდი ისეთი სიტყვა, რომელიც კაცს შეურაცხყოფს.
და ქალის კეთილგანწყობა ძალიან იოლად მოსაპოვებელია.... საყვარელი ყვავილების პატარა თაიგული ან ზედმეტად ნათქვამი თბილი "მიყვარხარ" ან უბრალოდ იმის დემონსტრირება რომ მასზე ზრუნავ და ის მნიშვნელოვანია...


ძალიან მიყვარს რომანტიკული ფილმები და სულ ვტირი ხოლმე მათ დასასრულებზე)) როგორ ყველაფერი ზღაპრულად ეწყობა და ლამაზი ქორწილით სრულდება. რეალურად შეიძლება ითქვას ქორწილით ყველაფერი მხოლოდ იწყება და სიყვარული არც მხოლოდ ჩახუტებაა, არც მხოლოდ ვნება, არც მხოლოდ საერთო გემოვნება და არც მხოლოდ გასაგიჟებელი გარეგნობა....
სიყვარული ორმხრივი ზრუნვაა, პატივისცემაა, გაგების სურვილია, სიყვარული ისაა მისი შეწუხებული სახე რომ გამწუხრებს და მისი სიხარული ყველაფერს რომ გავიწყებს, სიყვარულისთვის სულ იმის ძიებაში ხარ რით გააოცო ან რით გააცინო.......

понедельник, 10 мая 2010 г.

პესიმიზმის 2 წუთი

Автор: ჯუნა на 5/10/2010 2 коммент.
არის ხოლმე ცხოვრებაში მომენტები როცა ძალიან იჭედები, როცა გეჩვენება რომ ერთფეროვნებაში ცხოვრობ და ერთსა და იმავეს ტკეპნი, როცა გეჩვენება რომ არც არავის აინტერესებ, როცა ირგვლივ ყველაფერი სიყალბე გგონია, როცა ყელში რაღაც ბურთები გახრჩობენ და როცა არ იცი როგორ უნდა იცხოვრო რა უნდა გააკეთო შემდეგ, როცა უკმაყოფილო ხარ მიღწეულით, საკუთარი საქმიანობით, საკუთარი მდგომარეობით და გული გწყდება, გწყდება ძალიან რომ შენი ცხოვრება ასეთია და არა სხვანაირი. როცა რაღაცაზე ოცნებობ მაგრამ რეალურად იცი რომ ეს არ მოხდება.
კი. იცი რომ ყველა დაღმართს აღმართი მოყვება, შავს - თეთრი, დეპრესიას - ბედნიერების სასიამოვნო შეგრძნება, მაგრამ არის რაღაც, რასაც უნდა შეეგუო და რასაც ვერ შეცვლი, იმიტომ რომ შენზე არაა დამოკიდებული ან იმიტომ რომ ძალა არ გეყოფა.
თეორიულად ვიცი რომ სამყარო ერთია, ხალხიც ერთია, გარემოც ერთია და არც არაფერი არ იცვლება. იცვლება მხოლოდ ჩვენი დამოკიდებულება ამ ყველაფრისადმი, აღქმა. ისიც ვიცი რომ ბედნიერების ფორმულა მარტივია და იგი ჩვენი განწყობით განისაზღვრება, მაგრამ ეს თეორიაა....
პრაქტიკულად კი ძალიან რთულია ხანდახან იმასთან შეგუება, რომ შენი ცხოვრების რაღაც საკითხები ისე არ არის და არ იქნება როგორც წარმოგედგინა მთელი ცხოვრება. რთულია დათმობა.

воскресенье, 9 мая 2010 г.

ყველა ცოდოა სიკვდილისთვის თუ სიკვდილი შვებაა ადამიანისთვის?

Автор: ჯუნა на 5/09/2010 6 коммент.
ყველა ცოდოა სიკვდილისთვის თუ სიკვდილი შვებაა ადამიანისთვის? ჭირისუფლობა შავები და "საპაკაზუხო" გლოვაა თუ ცხოვრების ჩვეულებრივი გამგრძელებელიც შეიძლება იყოს ჭირისუფალი? სიკვდილი უნდა იწვევდეს შიშს? ალბათ მარტო იმიტომ, რომ გაურკვევლობაა.... მეგონა არ მეშინოდა მისი, მაგრამ ისე მთრგუნავს... ყველას გარდაცვალება ნაცნობის თუ ახლობლის თუ უბრალოდ ყურმოკრულის. როგორ საოცრად მოქმედებს... მერე დავდივარ რამდენიმე დღე გაშტერებული და მარტო ამ ყველაფერზე ვფიქრობ. უსულო სხეული, ცივი სასახლე, ჭირისუფალი ზოგი გულწრფელი, ზოგი მოვალეობის მომხდელი, ზოგი საოცრად "პაკაზუხა" და ამიტომ აუტანელი. მერე ცივი მიწა და ქელეხი, სადაც ხალხი ძღება. მამაჩემის ქელეხზე ლამის გავაფრინე ამაზე. მამაჩემი იქ სადღაც მიწაში დავტოვეთ მარტო და ეს ასობით ადამიანი იჯდა და ჭამდა, სვამდა, სადღეგრძელოებს ამბობდა, ლაპარაკობდნენ, თითქოს ისეთი არც არაფერი.... ისეთი რა მოხდა ყველას დასასრული ხომ ეგ არის.
და ის გულწრფელი ჭირისუფალიც შავს გაიხდის, ბევრს იცინებს ან კი რა გინდა ქნას.... მე შვილმკვდარი დედებიც მინახავს მხიარულნი და მოცეკვავე, ან კი რა გინდა ქნან.....
არა, არ თქვათ რომ დრო მკურნალია! პირიქით - რაც დრო გადის მით გენატრება და გაკლია, უბრალოდ აღქმა იცვლება, ეჩვევი და ეგუები საკუთარ უმწეობას, ეგუები იმ აზრს რომ მოცემული სიტუაცია ფაქტია და ვერანაირად შეცვლი.
ადამიანი საერთოდ ყველაფერს ეგუება

суббота, 8 мая 2010 г.

მარტივი სალათი პომიდვრით

Автор: ჯუნა на 5/08/2010 0 коммент.
ზაფხული დადგა უკვე და მემგონი დამეთანხმებით, რომ ზაფხულში ყველაზე გემრიელი საჭმელი კიტრი და პომიდორია. ყოველ შემთხვევაში მე უზომოდ მიყვარს ორივე.
ხოდა დღეს ვნახოთ რისი გაკეთება შეიძლება პომიდორისგან.
რაც დაგვჭირდება:
2 ცალი პომიდორი;
200გრ. ყველი;
5 კბილი ნიორი;
მაიონეზი.

ავიღოთ პომიდორი და დავჭრათ ისე, როგორც სურათზეა ნაჩვენები


მერე გავაკეთოთ მარტივი სალათა: გავხეხოთ ყველი, ავურიოთ იგი მაიონეზთან ერთად და დავუმატოთ წვრილად დაჭრილი ნიორი


ეს სალათა უნდა წავუსვათ პომიდორის თითოეულ ნაჭერს.ძალიან მარტივია და გემრიელი გამოდის



შეიძლება სხვა ფორმითაც ამის გაკეთება. როგორაც უფრო მოგეწონებათ:


четверг, 6 мая 2010 г.

არაჯანსაღი სიყვარული

Автор: ჯუნა на 5/06/2010 1 коммент.
ერთ ჩემს ახლობელს ეჭვიანი ქმარი ჰყავს. აი იმ დოზით ეჭვიანი, ადრე რომ დავწერე აივანზე გასვლაც კი ეკრძალება-თქო. ამ თემაზე საერთოდ ბევრს ვფიქრობ. როგორაა სწორი, რისი უფლება უნდა ქონდეს კაცს და რისი ქალს? გასაგებია, რომ პატრიარხატია, მაგრამ ზოგი კაცი ამ პატრიარხატს ძალიან თავის სასარგებლოდ გებულობს და თავის დათვურ კანონებს ამითი ამართლებს. მე პირადად არ ვარ პატრიარხატის წინააღმდეგი, პირიქით - მომხრეც ვარ. იყოს ქალი სუსტი სქესი და არსება, კაცი კი მისი საყრდენი, მაგრამ საზღვარიც ხომ უნდა არსებობდეს სადღაც? რასაც აკეთებს კაცი, იმას ვერ იზამს ქალი, ეს რელიგიითაც არის გამართლებული, მაგრამ უფლებები ზოგადად ხომ ორივე სქესს ერთი გვაქვს?
ხანდახან იმასაც ვფიქრობ, პატრიარხატს მხოლოდ სუსტი კაცები ეფარებიან, მაშინ როცა ქალზე სუსტები არიან პიროვნულად, ფიზიკურად, მორალურად, სულიერად, ფსიქოლოგიურად.... ამ შემთხვევაში ძალიან მეცოდება ქალიც და კაციც. ქალი, რომელსაც სუსტის თამაში მოუწევს მთელი ცხოვრება, რადგან საყვარელი ქმრის პატივმოყვარეობა არ შელახოს და კაცი, რომელსაც მთელი ცხოვრება ჩუმად დატანჯავს არასრულფასოვნების მძიმე კომპლექსი და მის გასაყუჩებლად ვინ იცის რამდენ სიმდაბლეს ჩაიდენს ცოლის წინაშე....
სცემს ან დააკნინებს ან გატეხავს, აზროვნების უფლებას არ მისცემს.... ალბათ ასეთი ოჯახი ჯობია დაინგრეს და თითოეულმა თავისი სწორი იპოვოს. სტატუსით, ინტელექტით, პრინციპებით, შეხედულებებით შესაფერისი და ტოლი.
წინააღმდეგ შემთხვევაში ცოლი მონას ემსგავსება. არასდროს გინახავთ ასეთი ცოლები? მე ისინი მეცოდებიან.... ქმარს რომ ჩამოეკიდებიან, ფეხზე მოეხვევიან.... მიდის ქმარი, მიფოფხავს "სლედომ" ცოლი; ქმარი აგინებს, ცოლი ტირის და პატიებას თხოვს; ქმარი ეცინიკოსება, ცოლი სიყვარულს ეფიცება........ მარტო ერთი რამე მიტივტივდება თავში: "არაჯანსაღი" სიყვარული.
ხშირად ვამბობთ "უაზროდ მიყვარხარ", მაგრამ ასეთ სცენაბს რომ ვესწრები მაინც მგონია აზრიანად ჯობს სიყვარული. ნორმალურივით, საზღვრებში და აზრით.
ხომ ესაა ნამდვილი სიყვარულის არსი?!

среда, 5 мая 2010 г.

ეფექტური დიეტა და გემრიელი ფოტო))

Автор: ჯუნა на 5/05/2010 6 коммент.
გუშინდელი კულინარიული პოსტის შემდეგ ლოგიკურია დავწერო დიეტაზე))
საერთოდ რაც თავი მახსოვს სულ დასუსტება მინდა... გენები მაქვს ასეთი. ვარ ძვალმსხვილი და სულ მაქვს 5–6 კილო ზედმეტი წონა.
ერთ დიეტაზე მინდა დავწერო, რომელიც მართალია ცოტა ნელა მოქმედებს, მაგრამ ეფექტურია და თან დაკლებული კილოგრამები უკან არ გიბრუნდება, როგორც ეს უმრავლეს შემთხვევებში ხდება ხოლმე.
დიეტა მარტივია: ჭამ დღეგამოშვებით ანუ ერთი დღე ჭამ რასაც გინდა, როცა გინდა, რამდენსაც გინდა (თუმცა მერწმუნეთ ბევრს ვერ შეჭამთ); მეორე დღეს არ ჭამთ. საერთოდ. მხოლოდ 6 სთ.მდე სვამთ ხსნარს, რომელიც მზადდება ასე:
1ლიტრ გადადუღებულ წყალს ვუმატებთ 1ს/კ თაფლს, ხსნად ყავას, არაყს და ლიმონის წვენს.
ეგ არის და ეგ.
პლიუსი ამ დიეტის ვფიქრობ არის ის, რომ არაფერი გენატრება. ანუ იცი რომ გათენდება ხვალინდელი დღე და შეჭამ იმ შოკოლადსაც, ნაყინსაც..... ეს ფსიქოლოგიური მომენტია და ძალიან კარგად მოქმედებს.
მე 2 კვირაში 5 კილო დავიკელი და მინდა ვთქვა არც გამჭირვებია. მიუხედავად იმისა, რომ უნებისყოფო ვარ და დიეტაზე 1 კვირასაც ვერ ვძლებ :))

და განწყობისთვის:

вторник, 4 мая 2010 г.

ოლივიე და ცეზარი

Автор: ჯუნა на 5/04/2010 6 коммент.
ჩემს ბლოგზე რომ კულინარია გამოჩნდება ვიცი ეს ფაქტი ზოგ ზოგიერთებს სასაცილოდაც არ ეყოფად, რადგან რეალურად გაზქურასთან არც არავის ვუნახივარ)) მაგრამ თქვენ არ იცით, მე ჩუმ-ჩუმად ვიპარები ხოლმე სამზარეულოში და დიასახლისობას ვსწავლობ :დ ან კი რა არის იმაში ცუდი ჩემი საყვარელი საჭმელების რეცეპტებს თუ დაგიწერთ იქნებ გამოგადგეთ ჰა?
უაზროდ მიყვარს სალათები. შემიძლია სხვა ყველა საჭმელზე უარი ვთქვა და მხოლოდ ამეებით ვიკვებო. ამიტომ პირველ ჯერზე ორ ყველაზე გემრიელ სალათზე დავწერ:

1. Оливье
ოლივიე პირველად მოსკოვში, ჩემი მეგობრის დაბადების დღეზე გავაკეთე. ეს ის დღე იყო როცა მის ბინაში პროდუქტებთან და რეცეპტებთან ერთად გამომკეტეს და დაბადების დღის პურმარილი მთლიანად მე უნდა გამეკეთებინა, რადგან სხვებს და თვით იუბილარსაც სხვა ფრიად მნიშვნელოვანი საქმეები ქონდათ.

ერთი სიტყვით ოლივიეს მომზადება ძალიან მარტივია.
ამისთვის დაგვჭირდება:

2ცალი მოხარშული კარტოფილი
მჟავე კიტრი
150გრ ძეხვი
30გრ მწვანე ხახვი
2ცალი კარგად მოხარშული კვერცხი
100გრ გაროხი

ყველა ეს პროდუქტი წვრილად უნდა დავჭრათ და მოვათავსოთ ერთ ჯამში


დავუმატოთ მარილი გემოვნებით და მაიონეზი

უმარტივესია და უგემრიელესი ))



2. Цезарь

ცეზარს რაც შეეხება მასთან დიდი ხნის სიყვარული მაკავშირებს და ვისაც ეს სალათი გაგისინჯავთ ალბათ დამეთანხმებით რომ სულ სხვანაირი და გემრიელი გემო აქვს))

გვჭირდება:
1თავი კომბოსტო
1ცალი პომიდორი
ძეხვი
ყველი
ზეთისხილი
მაიონეზი

ვჭრით პომიდორს, დაახლოებით ისე როგორც ეს სურათზეა



მერე ვჭრით კომბოსტოს, ძეხვს, ვათავსებთ პომიდორთან ერთად. ვახეხავთ ყველს, ვუმატებთ ზეთისხილს და სუხარებს.




ამ ყველაფერს ვურევთ მაიონეზს და ნუ კიდე მარილი მწვანე ხახვი გემოვნებით.


приятного аппетита друзья:)

воскресенье, 2 мая 2010 г.

მე მიყვარს ქუთაისი

Автор: ჯუნა на 5/02/2010 7 коммент.
დღეს 2 მაისია და საუკუნოვანი ტრადიციით ქუთაისი "ქუთაისობას" აღნიშნავს :)
მე მიყვარს ქუთაისი - ბევრი ადამიანის მაისურს ამშვენებდა დღეს ეს წარწერა, სარეკლამო ბილბორდებზეც ამას ამოიკითხავდით


დიახ, მეც ძალიან ძალიან მიყვარს ქუთაისი!
მთელი ის დრო რაც მოსკოვში ვცხოვრობდი ხშირად მესიზმრებოდა როგორ დავდიოდი ჩემი პატარა ქალაქის ვიწრო ქუჩებში..... მართლაც რომ აქ ყველაფერი ნაცნობია, ყველა ადამიანი, ყველა კუნჭული...
ბოლო რამდენიმე ხნის მანძილზე აქ ბევრი რამე შეიცვალა. შეიცვალა სასიკეთოდ: ბევრი ახალი შენობა აშენდა, ბევრიც მშენებლობის პროცესშია. მართალია სრულყოფილებამდე ბევრი გვიკლია, მაგრამ პატარა ცვლილებაც კი გულს ისე უხარია და ლამაზად ხვდება თვალს.
ქუთაისი პროვინცია არაა და ვინც ერთხელ მაინც ყოფილხართ აქ დამეთანხმებით, რომ ძალიან ლამაზია იგი.
ძალიან მინდა უფრო ბევრად მოვლილი, კიდევ უფრო ლამაზი იყოს ჩემი ქალაქი და კიდე ძალიან მინდა, რომ აქედან ხალხი არ გარბოდეს.
რამდენიმე ფოტო თქვენთვის ქუთაისიდან )) მობილურით გადაღებულია, ამიტომ ხარისხთან დაკავშირებით პრეტენზიები არ მიიღება))





ახლადგახსნილი ბულვარი მესხიშვილის სახელობის თეატრის ეზოში




ჩემი მშობლიური პირველი სკოლა


ეს ყვავილები ძალიან მომწონს




გიო და ჩოხოსნები ))

ექვთიმე თაყაიშვილის ძეგლი გახსნამდე

ლიტერატურული კაფე

суббота, 29 мая 2010 г.

მინდა ბედნიერი იყო

"აბონენტი გამორთულია ან გასულია მომსახურების ზონიდან"..... და ასე 30-ჯერ, 48-ჯერ, 78-ჯერ... როგორ გინდა, როგორ გჭირდება, რომ იმ ერთმა აიღოს ყურმილი და ყველაფერი გაირკვეს, აუხსნა, დაგელაპარაკოს, დიალოგზე წამოვიდეს, ასე გარიყულად არ დაგტოვოს, მოგისმინოს, დაგიჯეროს, გენდოს....
და 27 მესიჯი, რომელსაც აწერია ожидает, რომლის წაკითხვაც აბონენტს არ სურს, არ აინტერესებს და თითქოს ბრაზიც გიტანს, რომ ასეთი პრინციპულია და ეს სიმტკიცე შენზე მნიშვნელოვანია მისთვის. დააშავე, კი დააშავე, თუ არ დააშავე ულამაზოდ მაინც მოიქეცი და არც კი გაქვს გაბრაზების უფლება, რადგან მაინც დამნაშავე შენ გქვია, მას კი დაზარალებული. დაზარალებული, რომელიც ხანდახან, გგონია, სულაც არაა ცოდო, რადგან სიმარეთლე მის მხარესაა და თუ მოინდომებს ერთბაშად გაგანადგურებს და წყალს გაგატანს. შენ კი, დამნაშავე, უნდა გაჩუმდე, ყველაფერი უნდა დათმო, რადგან ყოველგვარი უფლება დაკარგე შენი ცუდი სიტყვით თუ უღირსი საქციელით.
"აბონენტი გამორთულია ან გასულია მომსახურების ზონიდან" და აღარც კი იცი ღირს თუ არა უკვე მისი ტელეფონის ჩართვა, რადგან კონტაქტი მაინც არ/ვერ დამყარდება. არც აზრი ექნება უკვე ამ კონტაქტს, რადგან წყლის ნაყვა გამოვა მაინც. მას უნდა გაეგო, მას უნდა დაეჯერებინა, ახსნის საშუალება მოეცა, მოესმინა.....
და უკვე აღარც გწამს მისი. ყველაფერზე ხელს იქნევ, რადგან ისედაც დიდი ხანია სულმა სიმშვიდე დაკარგა და მასში შფოთვა ჩასახლდა.
და წახვალ. წახვალ ერთ დღესაც შორს, ძალიან შორს, სადაც ვერავინ გიპოვის და თავს ინუგეშებ ხოლმე იმით, რომ ალბათ ყველას ენატრები. მარტო იმიტომ მაინც, რომ შორს მყოფი ყველას ენატრება.
იცხოვრებ იქ, სადაც იქნებით მარტო შენ და შენი სული. და მართალია შფოთვა ამ უკანასკნელში მაინც დარჩება, მაგრამ ეს დროებით. ერთხელაც ის აუცილებლად მიყუჩდება, რადგან შენი სიმშვიდე, ვიცი, მას სძლევს.
და მონატრებაც მიყუჩდება. თუ არადა უფრო გაგაძლიერებს, ძალას მოგცემს, რადგან ბედნიერი და კმაყოფილი ადამიანი გარკვეულწილად ბრმაა. მხოლოდ საკუთარი თავით და საკუთარი ბედნიერებით ცხოვრობს.
და თუ გინდა იტირე. იტირე, რომ არ დაიბოღმო, არ გაბოროტდე, რადგან წინააღმდეგ შემთხვევაში საერთოდ დავკარგავ ყველას რწმენას და აღარ დავიჯერებ, რომ კეთილები არსებობენ.
და ოდესმე, როცა შენ ამისთვის მზად იქნები, ბედნიერება აუცილებლად გეწვევა!
და შენი ბედნიერებით, მერწმუნე, ჩემს ბედნიერებაშიც დიდ წვლილს შეიტან.

пятница, 28 мая 2010 г.

სილამაზის ფორმულა

ყველა ქალი ლამაზია ჩემი აზრით.
მე ვერ ვხედავ ქალებში სიმახინჯეს.
რასაც მე ვხედავ ქვია მოუვლელობა, საკუთარი თავის წარმოჩენის უცოდინარობა, ვხედავ იმას, რასაც სოფლელობას ეძახიან ზოგიერთები ზოგჯერ, ხანდახან საკუთარი თავის დაუფასებლობასაც ვხედავ.

მიყვარს ხალხის თვალიერება, ვაკვირდები ქალებს და ხშირად მინდება ხოლმე მქონდეს ბევრი ფული....

აი იმას, ჩემს კურსზე რომ სწავლობს, აუცილებლად ჯერ კოსმეტოლოგთან წავიყვანდი სახეს გავუწმენდდი, ლამაზ მაკიაჟს გავუკეთებდი, თმას მოვუწესრიგებდი, მერე ლამაზ ტანსაცმელს ვუყიდდი, მაღალია, სუსტია - იმდენ რამეს მოვახდენდი და მერე მის დანახვაზე ყველას დავამუნჯებდი, აღარ ექნებოდა მას "გამჭირვალე" ადამიანის ეფექტი. იქნებოდა ქალი. ლამაზი ქალი, რომელსაც ქუჩაში თვალს გააყოლებდნენ და მე ამით ვიამაყებდი, რადგან მე ჩავდგამდი ამ ქალში სულს...
მაგრამ
გარეგნული სილამაზე ხომ ყველაფერი არ არის. მეტიც, მე იგი ხანდახან ერთჯერადიც მგონია.
ჩემთვის სილამაზე უპირველესად შიგნიდან მოდის
ბევრი ადამიანი მინახავს, რომლებთანაც ურთიერთობისას მათ გარეგნობას თითქოს აღარანაირი მნიშვნელობა აღარ აქვს, არც კი გახსოვს, რომ პირველ დანახვაზე გაიფიქრე რა დიდი ცხვირი აქვს მას ან როგორი მოუვლელი თითები ან ადრიანი ნაოჭები........
სილამაზე შიგნიდან მოდის და მას სული ქმნის. სული ისეთი, ყველას რომ მოხიბლავს და ატყვევებს. გნებავთ აბრმავებს და მხოლოდ იმას ანახებს, რაც ღრმადაა, შიგნითაა.
ასეთი სული უთუოდ მტკიცე უნდა იყოს, სუფთა და წრფელი.
სილამაზის ფორმულა ჯანსაღ ფსიქიკაშია, საკუთარი თავის რწმენაშია, თავდაჯერებულობაშია, აუცილებლად სიყვარულსა და ბედნიერებაშია.


მაგრამ ამ ფორმულას ვერასდროს მოირგებს კომპლექსიანი და საკუთარი თავით უკმაყოფილო სული...

ამიტომ მაინც მინდა ბევრი ფული მქონდეს :)

среда, 26 мая 2010 г.

ჩვენი საქართველოც იქნება ოდესმე დიდი, ისევე როგორც იყო ოდესღაც!


დღეს საქართველოს დამოუკიდებლობის დღეა და მინდა ყველას მოგილოცოთ ეს დღე!

მე არ მინდა ვწერო ლამაზი სიტყვები იმაზე, თუ როგორ მიყვარს ჩემი ქვეყანა და როგორ მტკივა ყველაფერი ის, რაც მის თავს დღეს ხდება. არ მინდა. რადგან არ ვთვლი თავს განსაკუთრებულ პატრიოტად.
არც სიყვარულის სიტყვებით გამოხატვა მგონია დიდი პატრიოტიზმი, რადგან ბევრი "სიტყვით პატრიოტი" მინახავს საქართველოს სადღეგრძელოს რომ ისე იტყვის აგატირებს და 2008 წლის აგვისტოს საწოლის ქვეშ იმალებოდა.

მე არც ის მინდა ჩემს ბლოგზე პოლიტიკა იყოს. არ ვარ ამ საკითხში კომპეტენტური.
ვერც იმას ვიტყვი დაზუსტებით, რომ სწორ დასკვნებს ვაკეთებ ჩვენს პოლიტიკოსებთან დაკავშირებით და რომ სამართლიანად მძულს ბურჯანაძე თუ ნოღაიდელი...... დრო ყველაფერს გვიჩვენებს და ყველას განსჯის.
უბრალოდ იმდენი ბრმა ადამიანი ცხოვრობს ამ ქვეყანაში. ხანდახან შიშით ვფიქრობ ხოლმე მეც ხომ ასე არ გამოვიყურები გვერდიდან?! ვაი თუ მეც ამათ ვგავარ და სასაცილოდ გამოვიყურები როცა მიმაჩნია, რომ ეს ქვეყანა ცოტა წელში გასწორდა და რომ სააკაშვილი რაღაცას აკეთებს...

რამდენიმე ხნის წინ ერთი ძველი კაცისგან მოვისმინე სიტყვები "ამათი დედა ვატირე, რა აწყობილი ქვეყანა დაანგრიესო"....
"ამათში" იგულისხმებოდა სააკაშვილი, "აწყობილ ქვეყანაში" კი საქართველო შევარდნაძის დროს.
ბევრი კითხვა გამიჩნდა ამ ადამიანთან, დამაინტერესა რა ქვეყანას ეძახის იგი აწყობილს: იმას, რომ შუქის დანახვა გვენატრებოდა თუ იმას, რომ გაზზე ოცნებასაც კი ვერ ვბედავდით საქართველოში? ან იქნებ იმას, რომ ღამე ძილის ეშინოდა ხალხს ყაჩაღების მოლოდინში? თუ იმას, რომ ახალგაზრდობის 80%-ს ქურდობა და კაი ბიჭობა უნდოდა?
სახლს რომ გაგიქურდავდნენ და ყველაფრის დასაბრუნებლად ფულს შეგაწერდნენ და ვერც კი გაივლებდი თავში ყურმილი აგეღო და პოლიციაში დაგერეკა, რადგან უბრალოდ აზრი არ ქონდა..... ესაა აწყობილი ქვეყანა?
მე არ ვერევი პოლიტიკაში, არც სააკაშვილს ვაქებ, უბრალოდ პირველად ჩემს გააზრებულ ცხოვრებაში მე მეამაყება ჩემი ქალაქი და ჩემი ქვეყანა!
დავდივარ და გახარებული ვიღებ სურათებს და დიდი სიამაყით ვაგზავნი საზღვარგარეთ. იმასაც ვხვდები რომ იქ ლამაზი შენობებით და უცხო ყვავილებით ვერავის გავაკვირვებ, მაგრამ მინდა გაიგონ მაინც, რომ ჩვენთანაც ყველაფერი კარგადაა!
როცა არდადეგებზე მოსკოვიდან მოვდიოდი ყველა შეშფოთებით მეკითხებოდა "იქ როგორ მიდიხარ? იქ ხომ ომია? ქუჩაში ალბათ თოფებით დადიხართ ხო?" და გამომეტყველება იცით როგორი? უი თქვე საწყლებო.... მაგრამ მთავარი ისაა, რომ მათ მართლა ასეთი წარმოუდგენიათ დღევანდელი საქართველო: არეული, გაჭირვებული, დაგლახავებული, უმწეო....
და მე მიხარია რომ ეს რეალობას არ შეესაბამება! და მე მიხარია რომ საკუთარ ქვეყანაში ცხოვრება აღარ მეშინია!
ჩვენი საქართველოც იქნება ოდესმე დიდი, ისევე როგორც იყო ოდესღაც!
მე ამის მჯერა.
მაგრამ მარტო სააკაშვილის ლანძღვა არ მგონია ამისთვის საკმარისი იყოს
აცხოვნე, ღმერთო, ერი შენი და აკურთხე სამკვიდრებელი შენი, ძლევა ჯვარითა ბარბაროსთა ზედა ღვთივდაცულსა ერსა ჩვენსა მოანიჭე და ერი შენი საფარველსა ქვეშე მისსა დაიცევ, რათა ვიტყოდეთ, უფალო, დიდება შენდა.

суббота, 22 мая 2010 г.

ყველა ადამიანი იყიდება ანუ ნებისმიერს მოისყიდი?

რამდენიმე წლის წინ ერთი რუსი მეგობარი მყავდა. საკმაოდ ახლო მეგობრობა გვაკავშირებდა,
მიუხედავად იმისა რომ ბევრ საკითხში ჩემგან სრულიად განსხვავებული შეხედულებები ქონდა.
ხოდა გვიყვარდა ხოლმე ფილოსოფოსობა ერთად, რაღაც თემას ავიკვიატებდით და შეგვეძლო მთელი დღე გვეკამათა და გველაპარაკა ამაზე მანამ, სანამ შეხების წერტილი არ მოიძებნებოდა ან უბრალოდ არ მოგვბეზრდებოდა.
ვიქტორიამ მომაწოდა ერთ დღეს აზრი, რომ ყველას ყიდვა შეიძლება. მისი მტკიცებით ყველა ადამიანი იყიდება და ნებისმიერს მოისყიდი, უბრალოდ ყველას სხვადასხვა ფასი აქვს. ზოგი ხარბია, უნებისყოფო და იაფად იყიდება, ზოგის ფასი კი მილიონებს ცდება...
მახსოვს მას ბოლომდე ვეწინააღმდეგებოდი, რადგან გაჩუმება დათანხმებას ნიშნავდა, დათანხმება კი ძალიან მთრგუნავდა და მაშინებდა, თუმცა მაშინ ჩემი პოზიცია ვერაფრით დავუმტკიცე მარტო მას კი არა, სამწუხაროდ საკუთარ თავსაც. ვერაფერი არგუმენტი ვერ გამოვნახე ჩემ სასარგებლოდ, პირიქით - რეალობიდან ფაქტები მხოლოდ მის სასარგებლოდ მაფიქრდებოდა.
ხომ ყველა ადამიანს აქვს სანუკვარი ოცნება, რომელიც გვინდა თუ არ გვინდა მატერიალურით იზომება და ხორციელდება. ზოგი მაგარ სახლზე ოცნებობს, ზოგი თვითმფრინავზე, კარგ განათლებაზე, უზრუნველ ცხოვრებაზე და რავიცი კიდე რაზე არა..... ხოდა თუ ამ ოცნებას გთავაზობენ და კიდე პლუს იმას, რაზეც ვერასდროს ოცნებასაც კი ვერ ბედავდი, შეძლებ კი უარის თქმას?
არგუმენტები სამწუხაროდ არც დღეს მაქვს... არც ის ვიცი ეს როგორ უნდა დავამტკიცო. მაგრამ დღეს, 5 წლის შემდეგ ეჭვის გარეშე იმის თქმა მაინც შემიძლია რომ მე არ მაქვს ფასი. მე არ გავიყიდები. არ გავყიდი საკუთარ პიროვნებას, საკუთარ თავისუფლებას, საკუთარ აზრს, საკუთარ რწმენას, საკუთარ სიყვარულს ან მეგობრობას ვინმესადმი, ირგვლივმყოფ ადამიანებს....
და მე ვფიქრობ ეს რწმენამ მოიტანა. ღვთის შიშმა და საკუთარი თავის პატივისცემამ.
ვიკა ათეისტი იყო. ასე მგონია ათეისტებს ტორმუზი არ აქვთ ცხოვრებაში.

четверг, 13 мая 2010 г.

ფეხსაცმელები 2010–2011 წლის კოლექციებიდან

რამდენიმე ფეხსაცმელი ვნახე 2010–2011 წლის კოლექციებიდან.
უმრავლესობა ისე მომწონს სუნთქვა მეკვრის))
1. Cavalli
შავი მინდა)


2. Frankie Morello


3. Dsquared
მარჯვენა მინდა))


4. Santoni


5. Pierre Hardy


6. Christian Louboutin


7. Alexsander McQueen


8. Bruno Frusoni


9. Michael Kors


10. Versace


11. Fendi
აქაც მარჯვენა მომწონს უზომოდ


12. Pucci


13. Christian Dior


14. Burberry Prorsum


15. Jimmy Choo


16. Nina Ricci


17. Miu Miu

среда, 12 мая 2010 г.

თავის მოვლა სახლის პირობებში

ძალიან მიყვარს თავის მოვლა და კოსმეტიკა. ბევრი სხვადასხვა ფერის, ზომის, სურნელების "ბანოჩკები" მაქვს სახლში. კრემები, გელები, სკრაბები... უამრავი რამ მაქვს და კიდე უამრავი რამე მინდა, все мне мало :)) თაას ბლოგს ინტენსიურად ვათვალიერებ და მისი წყალობით ვეცნობი ხარისხიან კოსმეტიკას, თუმცა 20 წლის ასაკში ძალიანაც არ მინდა კანი ამდენ რამეს შევაჩვიო (არ ვიცი სწორია თუ არა ეს ტაკტიკა). ერთი სიტყვით, მაქვს რამდენიმე საკუთარ თავზე გამოცდილი რეცეპტი, როგორ მოვუაროთ სახეს და არამარტო სახეს სახლის პირობებში:

პირველ რიგში სახის პილინგი ( პილინგი აუმჯობესებს სისხლის მიკროცირკულაციას, მისი დახმარებით ვიშორებთ მკვდარ უჯრედებს კანის ზედაპირიდან, ამით ვეხმარებით "სუნთქვაში" და კოსმეტიკური საშუალებებიდან სასარგებლო ნივთიერებების უკეთ შეწოვაში). სახლის პირობებში მარტივად კეთდება პილინგი - ყავის ნალექისგან, რომელიც არაჩვეულებრივ ეფექტს იძლევა. წრიული მოძრაობებით მსუბუქად უნდა წავისვათ მთელს სახეზე. საოცრად არბილებს სახის კანს.


კიდე ვიცი მჭადის ფქვილსაც ხმარობენ, კარგია შავი წერტილების ამოსაყვანად (ცხვირზე ნიკაპზე) სკრაბივით იხმარება.
ძალიან მშრალი აქერცვლადი კანისთვის (მე მაქვს ასეთი კანი)ძალიან კარგია თუ დუშგელში ავურევთ ყავის ნალექს და 1 ჩ. კ. მარილს.
ყავის ნალექს რუჯისთვისაც იყენებენ. არის ნიღაბი, რომელიც არბილებს და აახალგაზრდავებს კანს და ასევე მატებს მას მსუბუქ ნამზეურს:
1 ს.კ. თაფლი, 1 ს.კ. ყავა, 3 წვეთი კასტორის (მე ზეითუნს ვხმარობ) ზეთი, 1/2 ჭ. რძე - ეს ინგრედიენტები ერთმანეთში საგულდაგულოდ უნდა ავურიოთ, მიღებული მასა წავისვათ სუფთა სახეზე. 15 წუთის შემდეგ ჩამოვიბანოთ თბილი წყლით.
ყავის ნალექში თუ ცოტა შაქარს და 1 ჩ. კ. ზეითუნის ზეთს ავურევთ, მივიღებთ გადასარევ ტანის სკრაბს, რომელიც ამკვრივებს კანს და ებრძვის ცელულიტს.
არაჩვეულებრივია კანისთვის აგრეთვე ზეითუნის ზეთი.


დღეს იგი ყველასთვის ხელმისაწვდომია, იყიდება აფთიაქებში და სულაც არ ღირს ძვირი. მდიდარია შეუცვლელი ცხიმოვანი მჟავებით, რომლებიც ხელს უწყობენ კანის დატენიანებას, თმების (თმაში იზელენ და იგი ებრძვის თმის ცვენას) და ფრჩხილების ჯანმრთელობას.
და კიდე, ზეითუნის ზეთს მე წამწამებზე ვისვამ ხოლმე, ბზინვარეს ხდის უფრო წამწამებს, ახშირებს და მგონი აგრძელებს ვიზუალურადაც)) მომწონს ძალიან :)

вторник, 11 мая 2010 г.

მისი სიხარული ყველაფერს რომ გავიწყებს......

"რაჭა ჩვენი სიყვარული" გინახავთ?
– მოგწონს ის ყვავილები?
– ძალიან
და ბიჭი დაუფიქრებლად გადახტება ხიდიდან წყალში, გაცურავს ნაპირამდე და დაკრეფს დარინასთვის ლამაზ ბალახის ყვავილებს.... კიდევ ანთებული თასებით უმღერებს ფანჯრებთან მუხამბაზს. ყოველდღიურ ცხოვრებაში სამწუხაროდ ნაკლებადაა რომანტიკა. ის თავისი სრული გამოხატულობით ცოცხლობს მხოლოდ წარმოსახვაში და მისი რეალურად ასრულების დიდი სურვილიც რომ არსებობდეს ეს თანხებთან ან შესაძლებლობებთანაა დაკავშირებული ან ორივესთან ერთად.
მაგრამ არის კიდევ რაღაც, რასაც რომანტიკა ალბათ არ ქვია და ესეც ნაკლებია ჩვენს რეალობაში. ქალის პატივისცემა, ქალის სიყვარული, ქალის დაფასება, მისი კეთილგანწყობის დამსახურების სურვილი... მე ქალებისადმი განსაკუთრებულ პატივისცემას ვგრძნობ. ჩემი აზრით რთულია იყო ქალი, დედა, ცოლი და ძალიან მსიამოვნებს ხანდახან იმის დანახვა, თუ როგორ აფასებენ ამას მამაკაცები, მსიამოვნებს როცა ვხედავ როგორ უვლიან კაცები ცოლებს, უფრთხილდებიან, თვალებში უყურებენ და მათ წამოტკივებასაც გრძნობენ და ეს კარგია! მე არ ვლაპარაკობ ე. წ. ჩმორ კაცებზე ან ძალაუფლების მოყვარულ ცოლებზე.... რაზეც მე ვლაპარაკობ იმას ურთიერთგაგება ქვია და არა რაიმე სხვა ცუდი ისეთი სიტყვა, რომელიც კაცს შეურაცხყოფს.
და ქალის კეთილგანწყობა ძალიან იოლად მოსაპოვებელია.... საყვარელი ყვავილების პატარა თაიგული ან ზედმეტად ნათქვამი თბილი "მიყვარხარ" ან უბრალოდ იმის დემონსტრირება რომ მასზე ზრუნავ და ის მნიშვნელოვანია...


ძალიან მიყვარს რომანტიკული ფილმები და სულ ვტირი ხოლმე მათ დასასრულებზე)) როგორ ყველაფერი ზღაპრულად ეწყობა და ლამაზი ქორწილით სრულდება. რეალურად შეიძლება ითქვას ქორწილით ყველაფერი მხოლოდ იწყება და სიყვარული არც მხოლოდ ჩახუტებაა, არც მხოლოდ ვნება, არც მხოლოდ საერთო გემოვნება და არც მხოლოდ გასაგიჟებელი გარეგნობა....
სიყვარული ორმხრივი ზრუნვაა, პატივისცემაა, გაგების სურვილია, სიყვარული ისაა მისი შეწუხებული სახე რომ გამწუხრებს და მისი სიხარული ყველაფერს რომ გავიწყებს, სიყვარულისთვის სულ იმის ძიებაში ხარ რით გააოცო ან რით გააცინო.......

понедельник, 10 мая 2010 г.

პესიმიზმის 2 წუთი

არის ხოლმე ცხოვრებაში მომენტები როცა ძალიან იჭედები, როცა გეჩვენება რომ ერთფეროვნებაში ცხოვრობ და ერთსა და იმავეს ტკეპნი, როცა გეჩვენება რომ არც არავის აინტერესებ, როცა ირგვლივ ყველაფერი სიყალბე გგონია, როცა ყელში რაღაც ბურთები გახრჩობენ და როცა არ იცი როგორ უნდა იცხოვრო რა უნდა გააკეთო შემდეგ, როცა უკმაყოფილო ხარ მიღწეულით, საკუთარი საქმიანობით, საკუთარი მდგომარეობით და გული გწყდება, გწყდება ძალიან რომ შენი ცხოვრება ასეთია და არა სხვანაირი. როცა რაღაცაზე ოცნებობ მაგრამ რეალურად იცი რომ ეს არ მოხდება.
კი. იცი რომ ყველა დაღმართს აღმართი მოყვება, შავს - თეთრი, დეპრესიას - ბედნიერების სასიამოვნო შეგრძნება, მაგრამ არის რაღაც, რასაც უნდა შეეგუო და რასაც ვერ შეცვლი, იმიტომ რომ შენზე არაა დამოკიდებული ან იმიტომ რომ ძალა არ გეყოფა.
თეორიულად ვიცი რომ სამყარო ერთია, ხალხიც ერთია, გარემოც ერთია და არც არაფერი არ იცვლება. იცვლება მხოლოდ ჩვენი დამოკიდებულება ამ ყველაფრისადმი, აღქმა. ისიც ვიცი რომ ბედნიერების ფორმულა მარტივია და იგი ჩვენი განწყობით განისაზღვრება, მაგრამ ეს თეორიაა....
პრაქტიკულად კი ძალიან რთულია ხანდახან იმასთან შეგუება, რომ შენი ცხოვრების რაღაც საკითხები ისე არ არის და არ იქნება როგორც წარმოგედგინა მთელი ცხოვრება. რთულია დათმობა.

воскресенье, 9 мая 2010 г.

ყველა ცოდოა სიკვდილისთვის თუ სიკვდილი შვებაა ადამიანისთვის?

ყველა ცოდოა სიკვდილისთვის თუ სიკვდილი შვებაა ადამიანისთვის? ჭირისუფლობა შავები და "საპაკაზუხო" გლოვაა თუ ცხოვრების ჩვეულებრივი გამგრძელებელიც შეიძლება იყოს ჭირისუფალი? სიკვდილი უნდა იწვევდეს შიშს? ალბათ მარტო იმიტომ, რომ გაურკვევლობაა.... მეგონა არ მეშინოდა მისი, მაგრამ ისე მთრგუნავს... ყველას გარდაცვალება ნაცნობის თუ ახლობლის თუ უბრალოდ ყურმოკრულის. როგორ საოცრად მოქმედებს... მერე დავდივარ რამდენიმე დღე გაშტერებული და მარტო ამ ყველაფერზე ვფიქრობ. უსულო სხეული, ცივი სასახლე, ჭირისუფალი ზოგი გულწრფელი, ზოგი მოვალეობის მომხდელი, ზოგი საოცრად "პაკაზუხა" და ამიტომ აუტანელი. მერე ცივი მიწა და ქელეხი, სადაც ხალხი ძღება. მამაჩემის ქელეხზე ლამის გავაფრინე ამაზე. მამაჩემი იქ სადღაც მიწაში დავტოვეთ მარტო და ეს ასობით ადამიანი იჯდა და ჭამდა, სვამდა, სადღეგრძელოებს ამბობდა, ლაპარაკობდნენ, თითქოს ისეთი არც არაფერი.... ისეთი რა მოხდა ყველას დასასრული ხომ ეგ არის.
და ის გულწრფელი ჭირისუფალიც შავს გაიხდის, ბევრს იცინებს ან კი რა გინდა ქნას.... მე შვილმკვდარი დედებიც მინახავს მხიარულნი და მოცეკვავე, ან კი რა გინდა ქნან.....
არა, არ თქვათ რომ დრო მკურნალია! პირიქით - რაც დრო გადის მით გენატრება და გაკლია, უბრალოდ აღქმა იცვლება, ეჩვევი და ეგუები საკუთარ უმწეობას, ეგუები იმ აზრს რომ მოცემული სიტუაცია ფაქტია და ვერანაირად შეცვლი.
ადამიანი საერთოდ ყველაფერს ეგუება

суббота, 8 мая 2010 г.

მარტივი სალათი პომიდვრით

ზაფხული დადგა უკვე და მემგონი დამეთანხმებით, რომ ზაფხულში ყველაზე გემრიელი საჭმელი კიტრი და პომიდორია. ყოველ შემთხვევაში მე უზომოდ მიყვარს ორივე.
ხოდა დღეს ვნახოთ რისი გაკეთება შეიძლება პომიდორისგან.
რაც დაგვჭირდება:
2 ცალი პომიდორი;
200გრ. ყველი;
5 კბილი ნიორი;
მაიონეზი.

ავიღოთ პომიდორი და დავჭრათ ისე, როგორც სურათზეა ნაჩვენები


მერე გავაკეთოთ მარტივი სალათა: გავხეხოთ ყველი, ავურიოთ იგი მაიონეზთან ერთად და დავუმატოთ წვრილად დაჭრილი ნიორი


ეს სალათა უნდა წავუსვათ პომიდორის თითოეულ ნაჭერს.ძალიან მარტივია და გემრიელი გამოდის



შეიძლება სხვა ფორმითაც ამის გაკეთება. როგორაც უფრო მოგეწონებათ:


четверг, 6 мая 2010 г.

არაჯანსაღი სიყვარული

ერთ ჩემს ახლობელს ეჭვიანი ქმარი ჰყავს. აი იმ დოზით ეჭვიანი, ადრე რომ დავწერე აივანზე გასვლაც კი ეკრძალება-თქო. ამ თემაზე საერთოდ ბევრს ვფიქრობ. როგორაა სწორი, რისი უფლება უნდა ქონდეს კაცს და რისი ქალს? გასაგებია, რომ პატრიარხატია, მაგრამ ზოგი კაცი ამ პატრიარხატს ძალიან თავის სასარგებლოდ გებულობს და თავის დათვურ კანონებს ამითი ამართლებს. მე პირადად არ ვარ პატრიარხატის წინააღმდეგი, პირიქით - მომხრეც ვარ. იყოს ქალი სუსტი სქესი და არსება, კაცი კი მისი საყრდენი, მაგრამ საზღვარიც ხომ უნდა არსებობდეს სადღაც? რასაც აკეთებს კაცი, იმას ვერ იზამს ქალი, ეს რელიგიითაც არის გამართლებული, მაგრამ უფლებები ზოგადად ხომ ორივე სქესს ერთი გვაქვს?
ხანდახან იმასაც ვფიქრობ, პატრიარხატს მხოლოდ სუსტი კაცები ეფარებიან, მაშინ როცა ქალზე სუსტები არიან პიროვნულად, ფიზიკურად, მორალურად, სულიერად, ფსიქოლოგიურად.... ამ შემთხვევაში ძალიან მეცოდება ქალიც და კაციც. ქალი, რომელსაც სუსტის თამაში მოუწევს მთელი ცხოვრება, რადგან საყვარელი ქმრის პატივმოყვარეობა არ შელახოს და კაცი, რომელსაც მთელი ცხოვრება ჩუმად დატანჯავს არასრულფასოვნების მძიმე კომპლექსი და მის გასაყუჩებლად ვინ იცის რამდენ სიმდაბლეს ჩაიდენს ცოლის წინაშე....
სცემს ან დააკნინებს ან გატეხავს, აზროვნების უფლებას არ მისცემს.... ალბათ ასეთი ოჯახი ჯობია დაინგრეს და თითოეულმა თავისი სწორი იპოვოს. სტატუსით, ინტელექტით, პრინციპებით, შეხედულებებით შესაფერისი და ტოლი.
წინააღმდეგ შემთხვევაში ცოლი მონას ემსგავსება. არასდროს გინახავთ ასეთი ცოლები? მე ისინი მეცოდებიან.... ქმარს რომ ჩამოეკიდებიან, ფეხზე მოეხვევიან.... მიდის ქმარი, მიფოფხავს "სლედომ" ცოლი; ქმარი აგინებს, ცოლი ტირის და პატიებას თხოვს; ქმარი ეცინიკოსება, ცოლი სიყვარულს ეფიცება........ მარტო ერთი რამე მიტივტივდება თავში: "არაჯანსაღი" სიყვარული.
ხშირად ვამბობთ "უაზროდ მიყვარხარ", მაგრამ ასეთ სცენაბს რომ ვესწრები მაინც მგონია აზრიანად ჯობს სიყვარული. ნორმალურივით, საზღვრებში და აზრით.
ხომ ესაა ნამდვილი სიყვარულის არსი?!

среда, 5 мая 2010 г.

ეფექტური დიეტა და გემრიელი ფოტო))

გუშინდელი კულინარიული პოსტის შემდეგ ლოგიკურია დავწერო დიეტაზე))
საერთოდ რაც თავი მახსოვს სულ დასუსტება მინდა... გენები მაქვს ასეთი. ვარ ძვალმსხვილი და სულ მაქვს 5–6 კილო ზედმეტი წონა.
ერთ დიეტაზე მინდა დავწერო, რომელიც მართალია ცოტა ნელა მოქმედებს, მაგრამ ეფექტურია და თან დაკლებული კილოგრამები უკან არ გიბრუნდება, როგორც ეს უმრავლეს შემთხვევებში ხდება ხოლმე.
დიეტა მარტივია: ჭამ დღეგამოშვებით ანუ ერთი დღე ჭამ რასაც გინდა, როცა გინდა, რამდენსაც გინდა (თუმცა მერწმუნეთ ბევრს ვერ შეჭამთ); მეორე დღეს არ ჭამთ. საერთოდ. მხოლოდ 6 სთ.მდე სვამთ ხსნარს, რომელიც მზადდება ასე:
1ლიტრ გადადუღებულ წყალს ვუმატებთ 1ს/კ თაფლს, ხსნად ყავას, არაყს და ლიმონის წვენს.
ეგ არის და ეგ.
პლიუსი ამ დიეტის ვფიქრობ არის ის, რომ არაფერი გენატრება. ანუ იცი რომ გათენდება ხვალინდელი დღე და შეჭამ იმ შოკოლადსაც, ნაყინსაც..... ეს ფსიქოლოგიური მომენტია და ძალიან კარგად მოქმედებს.
მე 2 კვირაში 5 კილო დავიკელი და მინდა ვთქვა არც გამჭირვებია. მიუხედავად იმისა, რომ უნებისყოფო ვარ და დიეტაზე 1 კვირასაც ვერ ვძლებ :))

და განწყობისთვის:

вторник, 4 мая 2010 г.

ოლივიე და ცეზარი

ჩემს ბლოგზე რომ კულინარია გამოჩნდება ვიცი ეს ფაქტი ზოგ ზოგიერთებს სასაცილოდაც არ ეყოფად, რადგან რეალურად გაზქურასთან არც არავის ვუნახივარ)) მაგრამ თქვენ არ იცით, მე ჩუმ-ჩუმად ვიპარები ხოლმე სამზარეულოში და დიასახლისობას ვსწავლობ :დ ან კი რა არის იმაში ცუდი ჩემი საყვარელი საჭმელების რეცეპტებს თუ დაგიწერთ იქნებ გამოგადგეთ ჰა?
უაზროდ მიყვარს სალათები. შემიძლია სხვა ყველა საჭმელზე უარი ვთქვა და მხოლოდ ამეებით ვიკვებო. ამიტომ პირველ ჯერზე ორ ყველაზე გემრიელ სალათზე დავწერ:

1. Оливье
ოლივიე პირველად მოსკოვში, ჩემი მეგობრის დაბადების დღეზე გავაკეთე. ეს ის დღე იყო როცა მის ბინაში პროდუქტებთან და რეცეპტებთან ერთად გამომკეტეს და დაბადების დღის პურმარილი მთლიანად მე უნდა გამეკეთებინა, რადგან სხვებს და თვით იუბილარსაც სხვა ფრიად მნიშვნელოვანი საქმეები ქონდათ.

ერთი სიტყვით ოლივიეს მომზადება ძალიან მარტივია.
ამისთვის დაგვჭირდება:

2ცალი მოხარშული კარტოფილი
მჟავე კიტრი
150გრ ძეხვი
30გრ მწვანე ხახვი
2ცალი კარგად მოხარშული კვერცხი
100გრ გაროხი

ყველა ეს პროდუქტი წვრილად უნდა დავჭრათ და მოვათავსოთ ერთ ჯამში


დავუმატოთ მარილი გემოვნებით და მაიონეზი

უმარტივესია და უგემრიელესი ))



2. Цезарь

ცეზარს რაც შეეხება მასთან დიდი ხნის სიყვარული მაკავშირებს და ვისაც ეს სალათი გაგისინჯავთ ალბათ დამეთანხმებით რომ სულ სხვანაირი და გემრიელი გემო აქვს))

გვჭირდება:
1თავი კომბოსტო
1ცალი პომიდორი
ძეხვი
ყველი
ზეთისხილი
მაიონეზი

ვჭრით პომიდორს, დაახლოებით ისე როგორც ეს სურათზეა



მერე ვჭრით კომბოსტოს, ძეხვს, ვათავსებთ პომიდორთან ერთად. ვახეხავთ ყველს, ვუმატებთ ზეთისხილს და სუხარებს.




ამ ყველაფერს ვურევთ მაიონეზს და ნუ კიდე მარილი მწვანე ხახვი გემოვნებით.


приятного аппетита друзья:)

воскресенье, 2 мая 2010 г.

მე მიყვარს ქუთაისი

დღეს 2 მაისია და საუკუნოვანი ტრადიციით ქუთაისი "ქუთაისობას" აღნიშნავს :)
მე მიყვარს ქუთაისი - ბევრი ადამიანის მაისურს ამშვენებდა დღეს ეს წარწერა, სარეკლამო ბილბორდებზეც ამას ამოიკითხავდით


დიახ, მეც ძალიან ძალიან მიყვარს ქუთაისი!
მთელი ის დრო რაც მოსკოვში ვცხოვრობდი ხშირად მესიზმრებოდა როგორ დავდიოდი ჩემი პატარა ქალაქის ვიწრო ქუჩებში..... მართლაც რომ აქ ყველაფერი ნაცნობია, ყველა ადამიანი, ყველა კუნჭული...
ბოლო რამდენიმე ხნის მანძილზე აქ ბევრი რამე შეიცვალა. შეიცვალა სასიკეთოდ: ბევრი ახალი შენობა აშენდა, ბევრიც მშენებლობის პროცესშია. მართალია სრულყოფილებამდე ბევრი გვიკლია, მაგრამ პატარა ცვლილებაც კი გულს ისე უხარია და ლამაზად ხვდება თვალს.
ქუთაისი პროვინცია არაა და ვინც ერთხელ მაინც ყოფილხართ აქ დამეთანხმებით, რომ ძალიან ლამაზია იგი.
ძალიან მინდა უფრო ბევრად მოვლილი, კიდევ უფრო ლამაზი იყოს ჩემი ქალაქი და კიდე ძალიან მინდა, რომ აქედან ხალხი არ გარბოდეს.
რამდენიმე ფოტო თქვენთვის ქუთაისიდან )) მობილურით გადაღებულია, ამიტომ ხარისხთან დაკავშირებით პრეტენზიები არ მიიღება))





ახლადგახსნილი ბულვარი მესხიშვილის სახელობის თეატრის ეზოში




ჩემი მშობლიური პირველი სკოლა


ეს ყვავილები ძალიან მომწონს




გიო და ჩოხოსნები ))

ექვთიმე თაყაიშვილის ძეგლი გახსნამდე

ლიტერატურული კაფე
 

duna's blog Template by Ipietoon Blogger Template | Gadget Review