ჩემი ცხოვრების პერსონაჟები

მინდა მოგითხროთ ადამიანებზე, რომლებსაც ალბათ უკვე იცნობთ თუ ჩემი რამდენიმე პოსტი მაინც წაგიკითხავთ:



გიო

მომავალი მეუღლე, მეგობარი და უბრალოდ ჩემი. ცოტა ბანალურია ნუ რა ვქნა)



20 წლის, იურიდიული ფაკულტეტის ბოლო კურსის სტუდენტი.
შეყვარებული ბარსაზე, კლასიკურ მუსიკაზე და ცოტა პოლიტიკაზეც)




დედაჩემი


დედა, დედა..... ხომ ახალგაზრდაა? ))
38 წლის, ფსიქოლოგი, ლამაზი, ჭკვიანი, ცოტა სევდიანი, მაგრამ ოპტიმისტი.




ჩემი ძმა

ნიკა) ჩემზე ბევრად პატარა და მხოლოდ ამიტომ საყვარელი))




ამჟამად იმყოფება გარდატეხის ასაკში. საშინელი ალერგია აქვს წიგნის, დარიგების და სხვაზე დაჯერების))
კიდევ მინდა ვთქვა, რომ არცერთ დას არცერთი ძმა ისე არ უყვარს, როგორც მე ის. მის გარეშე ჰაერის უკმარისობა მემართება და ცხოვრება ძალიან მიჭირს.




ანუშკა



ჩემი საუკეთესო და ქრონიკულად მონატრებული მეგობარი)) ყველაზე კარგი, ჭკვიანი, ლამაზი და სამართლიანი.


მარიამი



ჩემი დაქალი))
2 წლის და 9 თვის. ძალიან ლამაზი, ქერა კულულებით, თბილი და გამართულად მოტიკტიკე.
მიყვება სერიალებს, ეშინია კაცების, ზეპირად იცის ყველა რეკლამა და კარგად ცეკვავს))



ძალიან ბევრი ადამიანია კიდევ ჩემ ცხოვრებაში საყვარელი და ახლობელი, რომელთა გახსენება სიხარულს და ბედნიერებას მანიჭებს და ძალიან მიხარია რომ ისინი არსებობენ.