четверг, 22 сентября 2016 г.

უჩვეულო შეგრძნებებზე

Автор: ჯუნა на 9/22/2016 0 коммент.
                                                       N 2
          შენს გაშლილ ხელებში რომ მის თავს მოიქცევ და როგორც გინდა ,,ჭმუჭნი", ლოყებს უჩქმეტ, სახეს უკოცნი, უწამწამო თვალებს, ჩაჭყენტილ ლოყებს, კურნოსა ცხვირს, გაღიმებული ტუჩის კუთხეებს, რძით გაჟღენთილ კისერს და ის ხმას არ იღებს... დუმს, დუმს და გიყურებს მორჩილი, სიყვარულ-ღიმილიანი თვალებით, იცის რომ მთლიანად შენია და არმოსაწონს არაფერს დაუშავებ, არაფრით ატკენ და რომ შენც მასავით ცამდე გიყვარს.
         კისკისი ისწავლა...  სახლში რომ შევალ, დამინახავს და, თავის დაჭერა რომ ისწავლა, ისიც ავიწყდება გაოცებანარევი სიხარულისგან, თავს აკინწილებს ყურებამდე გახეული ღიმილით და თვალს ვერ მაშორებს, ეშინია კიდევ სადმე არ გავქრე 7-8 საათით... დედის სუნს და ჩვეული კვების არასაკმარისობას ძლივს მგონი მიეჩვია, დილით რომ უნდა დავტოვო და ნიკეასკენ გზას გავუდგე ორი ტირილიანი ღამის მერე მეც მივეჩვიე... უბრალოდ უკვე ზუსტად ვიცი რას ფიქრობენ იტალია-საბერძნეთში გამგზავრებული მდედრები : )



                                                       N  1
           მაინც არის სხვაობა პირველ და მეორე შვილს შორის... პირველი შვილი დიდია და გემეგობრება, მეორე პატარა და გეცოდება : )) ჰოდა დიდი შვილი ამასობაში გაიზარდა, ბაღში შევიდა და ჭკვიანობს ძალიან... აქამდე მთელი მისი გონება, ფანტაზია, ცოდნა, აზროვნება.....მე ვიყავი და ჩვენი სახლი. ახლა ასე ერთბაშად დაატყდა თავს სხვა ხალხი, შეუჩვეველი გარემო, უცხო ლექსები, გაუგონარი სიმღერები, განსხვავებული თამაშები... თურმე დედა რომ ასწავლიდა ტყუილზე არ დაიფიცოო დათამ ასწავლა დედაზე დაიფიცე, შენს დედას არაფერი მოუვაო... დედა რომ ასწავლიდა თებე პატარაა და მოეფერეო, გაბო ეჭყანება და აბრაზებს.... დედა რომ ასწავლის მასწავლებელს მეგობარზე ენა არ მიუტანოო, გაბო სხვანაიარად მოიქცა, ამიტომ ბიჭები მას გაუნაწყენდნენ და ,,ჩვენთან ერთად აღარ კაცობსო" : )) დედა არიგებს სახლის ამბები ბაღში არ მოყვეო, მას ,,ენა არ უძლებს" და ვიქტორიაზე მაინც ყვება, რომ კარგი გოგოა :დ
          ჰოდა 10-იანები მოაქვს, ქეთინო მასწავლებელმა მითხრა შენნაირი ნეტა ბევრი მყავდესო, ლექსებს კარგად იმახსოვრებსო, კარგი თავი აქვსო, სადილის შემდეგ სულ მადლობას იხდისო და ჭამაშიც პირველიაო : )



კარგად ვართ ჩვენ : )

четверг, 22 сентября 2016 г.

უჩვეულო შეგრძნებებზე

                                                       N 2
          შენს გაშლილ ხელებში რომ მის თავს მოიქცევ და როგორც გინდა ,,ჭმუჭნი", ლოყებს უჩქმეტ, სახეს უკოცნი, უწამწამო თვალებს, ჩაჭყენტილ ლოყებს, კურნოსა ცხვირს, გაღიმებული ტუჩის კუთხეებს, რძით გაჟღენთილ კისერს და ის ხმას არ იღებს... დუმს, დუმს და გიყურებს მორჩილი, სიყვარულ-ღიმილიანი თვალებით, იცის რომ მთლიანად შენია და არმოსაწონს არაფერს დაუშავებ, არაფრით ატკენ და რომ შენც მასავით ცამდე გიყვარს.
         კისკისი ისწავლა...  სახლში რომ შევალ, დამინახავს და, თავის დაჭერა რომ ისწავლა, ისიც ავიწყდება გაოცებანარევი სიხარულისგან, თავს აკინწილებს ყურებამდე გახეული ღიმილით და თვალს ვერ მაშორებს, ეშინია კიდევ სადმე არ გავქრე 7-8 საათით... დედის სუნს და ჩვეული კვების არასაკმარისობას ძლივს მგონი მიეჩვია, დილით რომ უნდა დავტოვო და ნიკეასკენ გზას გავუდგე ორი ტირილიანი ღამის მერე მეც მივეჩვიე... უბრალოდ უკვე ზუსტად ვიცი რას ფიქრობენ იტალია-საბერძნეთში გამგზავრებული მდედრები : )



                                                       N  1
           მაინც არის სხვაობა პირველ და მეორე შვილს შორის... პირველი შვილი დიდია და გემეგობრება, მეორე პატარა და გეცოდება : )) ჰოდა დიდი შვილი ამასობაში გაიზარდა, ბაღში შევიდა და ჭკვიანობს ძალიან... აქამდე მთელი მისი გონება, ფანტაზია, ცოდნა, აზროვნება.....მე ვიყავი და ჩვენი სახლი. ახლა ასე ერთბაშად დაატყდა თავს სხვა ხალხი, შეუჩვეველი გარემო, უცხო ლექსები, გაუგონარი სიმღერები, განსხვავებული თამაშები... თურმე დედა რომ ასწავლიდა ტყუილზე არ დაიფიცოო დათამ ასწავლა დედაზე დაიფიცე, შენს დედას არაფერი მოუვაო... დედა რომ ასწავლიდა თებე პატარაა და მოეფერეო, გაბო ეჭყანება და აბრაზებს.... დედა რომ ასწავლის მასწავლებელს მეგობარზე ენა არ მიუტანოო, გაბო სხვანაიარად მოიქცა, ამიტომ ბიჭები მას გაუნაწყენდნენ და ,,ჩვენთან ერთად აღარ კაცობსო" : )) დედა არიგებს სახლის ამბები ბაღში არ მოყვეო, მას ,,ენა არ უძლებს" და ვიქტორიაზე მაინც ყვება, რომ კარგი გოგოა :დ
          ჰოდა 10-იანები მოაქვს, ქეთინო მასწავლებელმა მითხრა შენნაირი ნეტა ბევრი მყავდესო, ლექსებს კარგად იმახსოვრებსო, კარგი თავი აქვსო, სადილის შემდეგ სულ მადლობას იხდისო და ჭამაშიც პირველიაო : )



კარგად ვართ ჩვენ : )
 

duna's blog Template by Ipietoon Blogger Template | Gadget Review