понедельник, 14 сентября 2015 г.

მიზიდულობის ძალა

Автор: ჯუნა на 9/14/2015
       

          ადამიანურ ურთიერთობებზე რომ მიდგება ჯერი ყველას სხვადასხვა ასოციაცია უჩნდება და ყველას ერთი განსხვავებული სიტყვა მოადგება ხოლმე ენაზე. მე მიზიდულობა მახსენდება.

          ხომ არსებობენ ადამიანები, რომელთაც შეუძლიათ ცხოვრების დინებას გვერძე გაუდგნენ და მშვიდად თვალი ადევნონ სხვა ადამიანებს, მოვლენებს, სხვის ცხოვრებას, საკუთარსაც.... წაფლეგმო ტიპები, რომლებიც ალბათ იბრძვიან მიზნებისთვის, მაგრამ არა ღელვით, არა მთელი არსებით და შეგნებით, არა ემოციებით და ემოციური დატვირთვით. მშვიდად... თუ ეს მიზნები გამოდის, არასდროს შემოკრავენ სიხარულის ტაშს, ან თუ არ გამოდის არ ეხატებათ იმედგაცუება სახის ყველა კუნჭულზე....
          კიდევ, მთელი ცხოვრება მშურდა იმ მელოდრამის გმირების სახლის ეზოებში გაბმულ ჰამაკში რომ კლავდნენ მშვიდ საღამოებს ისე, თითქოს ეს იყო მათი პირდაპირი დანიშნულება და ამისთვის ღირდა მთელი მათი ცხოვრება. რამდენჯერ მოვინდომე საკუთარი თავისთვის ასეთი ,,განცხრომის" მოწყობა, იმდენჯერ თითზე დასათვლელი წუთების ოდენობა მეყო გასანაბად და საკუთარ თავში ჩასაღრმავებლად... მერე კი ლამის ყირამალების კეთებით ვაგრძელებ უაზრო ,,ხეტიალს" და ,,არაწესიერ" შფოთვას.

          ხოდა რას ვამბობდი. მიზიდულობაზე.
          ადამიანებისკენ მიზიდულობის ძალა ჩემზე ყველაზე ძალიან მოქმედებს.
უკიდეგანოდ ვიცი მათი აკვიატება და არანორმალურივით მიწებება. და თუ მივეწებე, მერე ვერაფრის დიდებით ვერ მოძებნით ამ ურთიერთობაში ნორმას, საზღვარს, წერტილს, მძიმეს, პაუზას..... ხომ არის რომ ადამიანთან ხარ, ხარ, ხარ.... მერე თვალი თვალს მოშორდება, ან გული გაცივდება, ან... საერთოდ ერთ დღესაც მოულოდნელად გაიკვირვებ რა გხიბლავდა კონკრეტულ პერსონაში ასე ძალიან და მოკლედ ამ მოსაწყენ ნოტაზე ყველაფერი სრულდება...  ყველაზე საშინელი ის არის, რომ ჩემთვის ეს ურთიერთობები არასდროს არ სრულდება. ამ ჩემს მშფოთვარე ბუნებასთან უკუპროპორციულად სტაბილური ვარ ურთიერთობებში და არაცვალებადი. ძალიან რთულად მეთმობა ყველა ჩემთვის კარგი ემოციის მატარებელი ნებისმიერი ადამიანი და ცუდად მამახსოვრდება ყველაფერი ცუდი. ყველა მცირედად თუ დიდი გაწბილებების შემდეგ ავტომატურად მიაქტიურდება მიზიდულობის ძალა და ჩემს თავს სჭირდება ყველა, ყველა, ვინც კი რაიმე კარგთან ასოცირდება ჩემთვის.

          მოკლე რეზიუმე: მშფოთავი მიმზიდველი (არაპირდაპირი გაგებით :)) ეგოისტი ტიპი, რომელიც ვერასდროს ვერსად სვამს წერტილს და არაფერს და ვერაფერს ელევა....
                                                ფსიქოლოგებო, დამიდეთ დასკვნა

понедельник, 14 сентября 2015 г.

მიზიდულობის ძალა

       

          ადამიანურ ურთიერთობებზე რომ მიდგება ჯერი ყველას სხვადასხვა ასოციაცია უჩნდება და ყველას ერთი განსხვავებული სიტყვა მოადგება ხოლმე ენაზე. მე მიზიდულობა მახსენდება.

          ხომ არსებობენ ადამიანები, რომელთაც შეუძლიათ ცხოვრების დინებას გვერძე გაუდგნენ და მშვიდად თვალი ადევნონ სხვა ადამიანებს, მოვლენებს, სხვის ცხოვრებას, საკუთარსაც.... წაფლეგმო ტიპები, რომლებიც ალბათ იბრძვიან მიზნებისთვის, მაგრამ არა ღელვით, არა მთელი არსებით და შეგნებით, არა ემოციებით და ემოციური დატვირთვით. მშვიდად... თუ ეს მიზნები გამოდის, არასდროს შემოკრავენ სიხარულის ტაშს, ან თუ არ გამოდის არ ეხატებათ იმედგაცუება სახის ყველა კუნჭულზე....
          კიდევ, მთელი ცხოვრება მშურდა იმ მელოდრამის გმირების სახლის ეზოებში გაბმულ ჰამაკში რომ კლავდნენ მშვიდ საღამოებს ისე, თითქოს ეს იყო მათი პირდაპირი დანიშნულება და ამისთვის ღირდა მთელი მათი ცხოვრება. რამდენჯერ მოვინდომე საკუთარი თავისთვის ასეთი ,,განცხრომის" მოწყობა, იმდენჯერ თითზე დასათვლელი წუთების ოდენობა მეყო გასანაბად და საკუთარ თავში ჩასაღრმავებლად... მერე კი ლამის ყირამალების კეთებით ვაგრძელებ უაზრო ,,ხეტიალს" და ,,არაწესიერ" შფოთვას.

          ხოდა რას ვამბობდი. მიზიდულობაზე.
          ადამიანებისკენ მიზიდულობის ძალა ჩემზე ყველაზე ძალიან მოქმედებს.
უკიდეგანოდ ვიცი მათი აკვიატება და არანორმალურივით მიწებება. და თუ მივეწებე, მერე ვერაფრის დიდებით ვერ მოძებნით ამ ურთიერთობაში ნორმას, საზღვარს, წერტილს, მძიმეს, პაუზას..... ხომ არის რომ ადამიანთან ხარ, ხარ, ხარ.... მერე თვალი თვალს მოშორდება, ან გული გაცივდება, ან... საერთოდ ერთ დღესაც მოულოდნელად გაიკვირვებ რა გხიბლავდა კონკრეტულ პერსონაში ასე ძალიან და მოკლედ ამ მოსაწყენ ნოტაზე ყველაფერი სრულდება...  ყველაზე საშინელი ის არის, რომ ჩემთვის ეს ურთიერთობები არასდროს არ სრულდება. ამ ჩემს მშფოთვარე ბუნებასთან უკუპროპორციულად სტაბილური ვარ ურთიერთობებში და არაცვალებადი. ძალიან რთულად მეთმობა ყველა ჩემთვის კარგი ემოციის მატარებელი ნებისმიერი ადამიანი და ცუდად მამახსოვრდება ყველაფერი ცუდი. ყველა მცირედად თუ დიდი გაწბილებების შემდეგ ავტომატურად მიაქტიურდება მიზიდულობის ძალა და ჩემს თავს სჭირდება ყველა, ყველა, ვინც კი რაიმე კარგთან ასოცირდება ჩემთვის.

          მოკლე რეზიუმე: მშფოთავი მიმზიდველი (არაპირდაპირი გაგებით :)) ეგოისტი ტიპი, რომელიც ვერასდროს ვერსად სვამს წერტილს და არაფერს და ვერაფერს ელევა....
                                                ფსიქოლოგებო, დამიდეთ დასკვნა

Комментариев нет:

 

duna's blog Template by Ipietoon Blogger Template | Gadget Review