თქვენ როგორ ცხოვრობთ?

უცნაური და ისეთი გაურკვეველია ადამიანის ცხოვრება…
არავინ იცის ხვალ რა მოგველის და როგორი ცხოვრება გველოდება წინ.
არავინ იცის როგორი ცხოვრებით ჯობია ცხოვრება, სად მოვიგებთ ან სად წავაგებთ, სად ვეძებოთ საკუთარი ბედნიერება ან როგორ მოვიპოვოთ წარმატება.
ოპტიმისტებმა ვიცით, რომ ზოგადად ყველა დაღმართს აღმართი მოყვება, შავს – თეთრი, დეპრესიას – ბედნიერების სასიამოვნო შეგრძნება.
ვიცი ეს და არც არასდროს მავიწყდება, მაგრამ ისეთი რთულია მაინც ხანდახან ყოველდღიურობა…..
რამდენ რამეს იტევს ადამიანი…..
ცხოვრება წარსულია…..
შორი წარსული, რომელიც დღევანდელი გადასახედიდან თითქოს არც ყოფილა ჩემ ცხოვრებაში. თითქოს არც მე ვცხოვრობდი იმ ცხოვრებით და ვიღაც სხვამ გამოიარა ის ყველაფერი. ჩემგან განსხვავებულმა ჩემმა ორეულმა. ახლა კი ვერც ვიხსენებ რაღაც დეტალებს. დეტალებს ჩემი წარსულიდან…..
ცხოვრება აწმყოა……
აწმყო, რომელიც ხანდახან არარეალურია. ხშირად გაუაზრებელი, ავტომატური, დაუგეგმავი და დინებას აყოლილი….. გაფლანგული და ხანდახან აზრს მოკლებული. ხან დეპრესიული, ხან ენერგიით, სიხალისით სავსე.
და რათქმაუნდა ცხოვრება მომავალია……
მომავალი – იმედიანი ოცნებების და ფიქრების ასრულების ხანა. ალბათ ამიტომაც ხშირად სანატრელი, საოცნებო. თუმცა ყოველთვისაც არა….. ხანდახან მოულოდნელი, ბურუსით მოცული და ამიტომ შიშით სავსე…..
რთულია ცხოვრება. თითქოს სიბნელეში ვარ და ვერაფერს ვხედავ. ვერ ვხვდები როგორ ვიცხოვრო, უნდა ავყვე თუ არა მომავლის ილუზიებს და იმედებს. დავიჯერო თუ არა საკუთარი ბედნიერება……
შინაგანი შიში მაქვს, რომელიც არ მანებებს ამ ყველაფერს და მუდმივად ცუდის მზადყოფნაში მამყოფებს. ხანდახან იმასაც ვფიქრობ, იქნებ დამცავი რეაქციაა ეს…… ჩემი ორგანიზმის დამცავი რეაქცია. რომ «რო რამე» ლამაზი ილუზიებიდან რეალობაში დაბრუნება არ იყოს მომაკვდინებლად მტკივნეული……