ბავშვობაში ყველა ვწერდით ალბათ დღიურებს. მიუხედავად იმისა, რომ უკვე 20 წლის ვარ ეს არც ისე დიდი ხნის წინ იყო. არის ამაში რაღაც დამაწყნარებელი, ფსიქოლოგიური.
როგორც ტრადიციულ ქაღალდის დღიურს, ბლოგს, მემუარის დამაგვარი ფუნქცია გააჩნია. ადგილი, სადაც ქმნი საკუთარ პატარა სამყაროს და იწერ საკუთარ აზრებს, ფიქრებს, გეგმებს. ალბათ იმისთვის, რომ თავი ჩამოყალიბებულ და შემდგარ პიროვნებად იგრძნო, და მომავალში არ დაგავიწყდეს საკუთარი ცხოვრების წარმატებული თუ არც ისე ბედნიერი წუთები. ეს არის კომუნიკაცია საკუთარ თავთან.
თითქოს გეძლევა შანსი უკეთესად გაიცნო საკუთარი თავი. ასე ვთქვათ сначала «выплеснуть эмоции», «изложить наболевшее», შემდეგ კი დაინახო თავი შორიდან.
16 წელი
-
უკვე თექვსმეტი წელია, ბლოგი მაქვს. წარმოგიდგენიათ? თექვსმეტი წელი! ძალიან
დიდი დროა. წარმოუდგენელია, რომ ამდენი დრო გავიდა, მაგრამ თან ძველ პოსტებს
რომ ვ...
месяц назад
0 коммент.:
Отправить комментарий