ძილისწინა ამბები დესპასიტოზე

         

 

          გუშინ ჩემმა უფროსმა შვილმა ყურში მიჩურჩულა: დედი, იცი ჩემ საყვარელ სიმღერას დესპასიტო ქვიაო.... მაშინ, როცა დედ-მამა ბავშვს გემოვნებას ვუხვეწთ, როცა მამის საგულდაგულოდ არჩეული ფლეილისთიდან საღამოობით ტკბილად იღვრება ხრინწიანი My first my last my everythiing.......
         თემოს საყვარელი სიმღერა თურმე დესპასიტოა..... 

         ყველაზე ბედნიერი მაშინ იყო, როცა რაც ხმა და ძალა ჰქონდა ჩვენს ტელევიზორს და იუთუბს ერთად, დესპასიტო ჩავრთეთ. მთელი ძალით გულში ჩავიკარი და მანამ ვიტრიალეთ ერთად, სანამ ძალა გამოგველია.... ყურში მესმოდა მისი ბედნიერი შეძახილები, ცხვირწინ კი კბილებდაკრეჭილი სიხარულიანი შვილი მიხახუნებდა სახეს.....

          ვფიქრობდი მის სხვა არჩევან(ებ)ს მომავალშიც ასე მხიარულებით მოვიწონებ თუ არა... დესპასიტო რა მოსატანია და მეც საკუთარი ფეხისწამოკვრებით ვარ მოსული 27 წლამდე (რომლებიდან უმეტესობამაც გაამართლა ქსტაწი)...

         პოზიცია ერთი: ყველა ადამიანი თავად არჩევს საკუთარ გზას. გაზარდე-ასწავლე-მიუთითე-აცადე.....
           პოზიცია ორი:  თავი გაუტეხე მანამ, სანამ არ გაიგებს რა არის წესი და რიგი, რა უნდა და როგორ უნდა........ ამაზე გამახსენდა, დედაჩემმა მითხრა ამის წინ, მეექვსე კლასში ოთხიანის გამო რომ გცემე იმიტომ ხარ კარგიო 🙈

          მოკლედ. დესპასიტო გადავიტანეთ. ველოდებით განვითარებას 😁

პ.ს. აღნიშნულ მოვლენებს ტაშისკვრით თვალყურს ადევნებდა ყურებამდე პირღია ვიქტორია, რომელიც ეჭვი მაქვს ძმას დაეწევა და სულ მალე გაასწრებს : )))) 💓