вторник, 6 января 2015 г.

მშვიდი შობის პოსტი

Автор: ჯუნა на 1/06/2015

          ჩემი ცხოვრების პრობლემა მუდმივად ნეიტრალურობის არ ცოდნაში იყო.... ყოველთვის ვიყავი ან მკვეთრად პლიუსი ან მინუსი, ან სულ ძალიან პოზიტიური ან დეპრესიული და არ ვცნობდი ნორმალურობას, ადეკვატურობის ფარგლებს, საზღვრებს, დინების მიმართულებას და სხვა მსგავს საყოველთაოდ აღიარებულ ნორმალურობებს. ზოგადად არასდროს მინდოდა ვყოფილიყავი სტანდარტული, სტერეოტიპებიანი, შაბლონური......
          ზოგჯერ იმხელა ძალას ვგრძნობ სამყაროს შევცვლი მგონია, ჩემი ღიმილი და პოზიტივი ყველას გულს მოერევა მგონია, ჩემი სიყვარული ყველას ეყოფა მგონია, გული მაქვს სავსე, სული მიდუღს და სხეულში აღარ დამეტევა მგონია და გადმოდუღდება.... ამხელა ,,ჩემს თავს" ვერცერთ სიტყვაში ვერასდროს ვერ ვატევ და თვალები მაქვს ვარსკვლავებივით ხოლმე, დიდი და ტევადი, ციმციმა და მონუსხული :)
ზოგჯერ კი სულ სხვა უკიდურესობაში ვვარდები და ძალა იმისთვისაც კი არ მყოფნის, რომ ძალით გავიღიმო, ენერგია არ მაქვს თავი მოვაჩვენო, ნაღველი მავსებს და მერევა, სულს მივსებს და ისევ მიდუღებს, ოღონდ სულ სხვანაირად.....
          რატომ ვწერ ამ პოსტს
          იმიტომ რომ მე საზღვრები ვიპოვე. მართალია ჩემთვის ძალიან რთულია ამ ჩარჩოში მოქცევა, ისევე როგორც ყველასთვის, ვინც კი ამ საზღვრებს ეძებს.... ასკინკილით გზის შეუცდომლად გავლის ტოლფასია, როცა ზოგჯერ იქცევი, ზოგჯერ გინდა უფრო ფართოდ და თავისუფლად იარო, მაგრამ ბედნიერება ზუსტად იცი, რომ მხოლოდ საზღვრებშია


          თავსაც კი ვერ ვპირდები, რომ მხოლოდ ,,სწორ გზაზე ვივლი", მაგრამ ამ წამს მე ზუსტად ვიცი სად უნდა ვეძებო ჩემი წილი ცხოვრების ბედნიერება და მშვიდობა
          დღეს შობაა.
          შობა ძალიან მიყვარს.
          შობას ახალი უნდა დაიბადო ხოლმე, გულში უფლით
          ჩემს გულში დღეს მშვიდობაა, რასაც მთელი გულით მუდმივად გისურვებთ


вторник, 6 января 2015 г.

მშვიდი შობის პოსტი


          ჩემი ცხოვრების პრობლემა მუდმივად ნეიტრალურობის არ ცოდნაში იყო.... ყოველთვის ვიყავი ან მკვეთრად პლიუსი ან მინუსი, ან სულ ძალიან პოზიტიური ან დეპრესიული და არ ვცნობდი ნორმალურობას, ადეკვატურობის ფარგლებს, საზღვრებს, დინების მიმართულებას და სხვა მსგავს საყოველთაოდ აღიარებულ ნორმალურობებს. ზოგადად არასდროს მინდოდა ვყოფილიყავი სტანდარტული, სტერეოტიპებიანი, შაბლონური......
          ზოგჯერ იმხელა ძალას ვგრძნობ სამყაროს შევცვლი მგონია, ჩემი ღიმილი და პოზიტივი ყველას გულს მოერევა მგონია, ჩემი სიყვარული ყველას ეყოფა მგონია, გული მაქვს სავსე, სული მიდუღს და სხეულში აღარ დამეტევა მგონია და გადმოდუღდება.... ამხელა ,,ჩემს თავს" ვერცერთ სიტყვაში ვერასდროს ვერ ვატევ და თვალები მაქვს ვარსკვლავებივით ხოლმე, დიდი და ტევადი, ციმციმა და მონუსხული :)
ზოგჯერ კი სულ სხვა უკიდურესობაში ვვარდები და ძალა იმისთვისაც კი არ მყოფნის, რომ ძალით გავიღიმო, ენერგია არ მაქვს თავი მოვაჩვენო, ნაღველი მავსებს და მერევა, სულს მივსებს და ისევ მიდუღებს, ოღონდ სულ სხვანაირად.....
          რატომ ვწერ ამ პოსტს
          იმიტომ რომ მე საზღვრები ვიპოვე. მართალია ჩემთვის ძალიან რთულია ამ ჩარჩოში მოქცევა, ისევე როგორც ყველასთვის, ვინც კი ამ საზღვრებს ეძებს.... ასკინკილით გზის შეუცდომლად გავლის ტოლფასია, როცა ზოგჯერ იქცევი, ზოგჯერ გინდა უფრო ფართოდ და თავისუფლად იარო, მაგრამ ბედნიერება ზუსტად იცი, რომ მხოლოდ საზღვრებშია


          თავსაც კი ვერ ვპირდები, რომ მხოლოდ ,,სწორ გზაზე ვივლი", მაგრამ ამ წამს მე ზუსტად ვიცი სად უნდა ვეძებო ჩემი წილი ცხოვრების ბედნიერება და მშვიდობა
          დღეს შობაა.
          შობა ძალიან მიყვარს.
          შობას ახალი უნდა დაიბადო ხოლმე, გულში უფლით
          ჩემს გულში დღეს მშვიდობაა, რასაც მთელი გულით მუდმივად გისურვებთ


Комментариев нет:

 

duna's blog Template by Ipietoon Blogger Template | Gadget Review