ცა მაღალი მიწიდან იწყება. აი სადღაც შორს რომ ჰორიზონტის ხაზი ჩანს, სადაც მიწა მთავრდება და ცას უერთდება, იქამდე უნდა მიათრიო შენი უბადრუკი სხეული, საკუთარი მძიმე ჯვრით ხელში.
გზაში იმდენჯერ გააგდებ ამ მძიმე ჯვარს, იმდენს იჯავრებ მის არსებობას, იმდენჯერ მოგინდება მის გარეშე მჩატე და მარტივი ცხოვრება: დატოვებ და გადაუხვევ, მიატოვებ, უარყოფ..... ითამაშებ, გაერთობი, ჭრიჭინასავით ახტუნდები, ამაოდ იმეტყველებ, უგუნურად იცინებ, იამპარტავნებ, იცუდდიდებულებ, იკადნიერებ... მაგრამ რამდენჯერაც დატოვებ შენს ჯვარს შენ საბრალო, აუცილებლად იმდენჯერვე მიბრუნდები მასთან.... ისევ აიღებ და გზას გააგრძელებ. დამძიმებული, მაგრამ სიმსუბუქის გრძნობით, რომ სწორ გზას ადგახარ. გრძნობით, რომ უპასუხისმგებლო არ ხარ და ზუსტად ისე იქცევი როგორც შენი ვალია.... გრძნობით, რომ მნიშვნელოვან და ჭეშმარიტად ღირებულს აკეთებ.....
თეორიულად რამდენი რამე ვიცი, რა სწორად ვიცი, მაგრამ პრაქტიკაში რა რთულია. რთულია იარო მძიმე ტვირთით მხრებზე და ამასთან შეინარჩუნო სიმშვიდე, წონასწორობა, არ მოგინდეს არაფერი ისეთი, რასაც ტვირთთან ერთად ვერ გაწვდები, ვერ შეინარჩუნებ, რასაც ჯვრის ტარებას ვერ შეუთავსებ.... რა რთულია გინდოდეს მხოლოდ ის, რაც შენი ვალდებულებაა.... რა ტკბილია ყველაფერი მარტივი და აკრძალული.
და აი სულ ბოლოს, ჰორიზონტის ხაზთან რომ მიხვალ და აღმოაჩენ რომ გზა დასრულდა, შემოგეგებება წინ ისევ ცა მაღალი და უფსკრული.
უფსკრული, რომელშიც დაიკარგები და გაქრები უკვალოდ.
და ცა, რომელთანაც გზას მაღლა გააგრძელებ....
ჯინებივით გამომწყვდეული იშვიათი, მჩატე და თავისუფალი სულები თეთრად ტრიალდებიან თავიანთი ღერძის გარშემო და არაამქვეყნიური ბედნიერებით სავსეები უერთდებიან ზეცას. მათსავით თეთრ და სუფთა ღრუბლებს ეკვრიან და ფერმკრთალდებიან....
სხვანი კი თავიანთი გაყინული სხეულებით მოწყვეტით ეშვებიან უპირო და შავ უფსკრულში. იქ, საიდანაც მათ ხმას ვეღარავინ გაიგებს, იქ სადაც ისინი შეწყვეტენ არსებობას და აღარ ექნებათ ფერი, აზრი, გრძნობა.... ორთქლდებიან უკვალოდ. თითქოს არც ყოფილან, არ უარსებიათ, არ უფიქრიათ, არც უგრძვნიათ......
მთელი ცხოვრება ვოცნებობდი შესაძლებლობაზე საკუთარი სურვილებით მეცხოვრა.... ახლა ვცდილობ ვალდებულებებით ვიცხოვრო. ბევრად რთული ამოცანაა....
0 коммент.:
Отправить комментарий