გული ერთი აქვს ადამიანს. მაგრამ ის მრავალი სიყვარულის უჯრედებისგან შედგება. ჩემში ისინი მრავლადაა. ფერად-ფერადები და ბუშტების მსგავსები... თბილი იასამნისფერები, მკვეთრი ვარდისფერები, ზოგი ყვითელი შემოდგომისფერი და ზოგიც გაზაფხულიანი ყვავილებიანი.... ზოგი თეთრი და ზამთარივით მშვიდი, ზოგი კიდევ ზაფხულივით აჭრილი და გაგიჟებული..... :)
ზოგჯერ ჩაფუშულიც და ღიმილებს მოკლებული;
ზოგჯერ ბოლომდე გაბერილი ენერგიით და ბევრის მუხტებით პირამდე სავსე....
არ ვიცი რამდენად ადეკვატურია გულში ამდენი სიყვარულის უჯრედების დატევა;
არ ვიცი რამდენად ნორმალურია, როცა გგონია, რომ მალე აივსები და სული სხეულში აღარ ჩაგეტევა;
არ ვიცი რამდენად კარგია, როცა ამდენ და ამხელა რამეებს გრძნობ და იტევ.....
ზოგჯერ საკუთარ არაადეკვატურობას ვგრძნობ და მეშინია.... ან იქნებ ზუსტად ჩემშია და სხვა არავისში სიყვარული ადეკვატური....
ზოგჯერ ჩაფუშულიც და ღიმილებს მოკლებული;
ზოგჯერ ბოლომდე გაბერილი ენერგიით და ბევრის მუხტებით პირამდე სავსე....
არ ვიცი რამდენად ადეკვატურია გულში ამდენი სიყვარულის უჯრედების დატევა;
არ ვიცი რამდენად ნორმალურია, როცა გგონია, რომ მალე აივსები და სული სხეულში აღარ ჩაგეტევა;
არ ვიცი რამდენად კარგია, როცა ამდენ და ამხელა რამეებს გრძნობ და იტევ.....
ზოგჯერ საკუთარ არაადეკვატურობას ვგრძნობ და მეშინია.... ან იქნებ ზუსტად ჩემშია და სხვა არავისში სიყვარული ადეკვატური....
0 коммент.:
Отправить комментарий