ჩემი კრისტალური ამბები

          კრისტალში რომ მუშაობა დავიწყე ის ასაკი მქონდა, როცა უბრალოდ კომპიუტერიან მაგიდასთან ჯდომა მიხაროდა და ვფიქრობდი რომ ოცნება ამიხდა :) მიუხედავად იმისა, რომ მანამდეც ვმუშაობდი, ჩემთვის, მეორეკურსელისთვის კრისტალი იყო ფაქტი, რითიც ვფიქრობდი რომ უნდა მეამაყა. გუნდი, რომლის შემადგენელ ნაწილადაც ყოფნა ძალიან მომწონდა და მხიბლავდა.
          მოკლედ, მოვხვდი სრულიად ახალ განყოფილებაში, სადაც შემეძლო დაკისრებული მოვალეობა მეკეთებინა ისე, როგორც ჩავთვლიდი ამას საჭიროდ. არაჩატვირთული, ჩემამდე ვინმეს დაწესებული სტანდარტებითა თუ შაბლონებით. თავიდან ვპასუხობდი მხოლოდ ცხელ ხაზზე შემომავალ ზარებს, რომელიც არც ისე ბევრი იყო. მერე დავიმატეთ სატელეფონო შეთავაზებები. პირველი, ვისაც სასინჯად სესხი შევთავაზე იყო კრისტალის აღმასრულებელი დირექტორი :) შევთავაზე 1000 ლარიანი სწრაფი სესხი და როგორც მითხრეს ჩემი შეთავაზება მოეწონა :) მერე სესხებს ვთავაზობდი ყველას.... ვიცოდი ნახევარი ზუგდიდის სახელები და გვარები, მერე ნახევარი ლანჩხუთის, მერე ფოთის..... და ასე ყველა იმ დაახლოებით 20 ქალაქის, სადაც იმ დროისთვის არსებობდა კრისტალი.
          სესხის ოფიცრობა რომ გადავწყვიტე შიშისგან ღამეები არ მეძინა :) სიახლეებს ცუდად ვეგუები. თუმცა ჩამჩიჩინებდნენ უკვე მზად ხარო. აბა რაღას ელოდებიო. გამოგივაო.... და მადლობა ყველა იმას, ვინც ამას აკეთებდა. ჩემითაც კი მივიდოდი ამ გადაწყვეტილებამდე, უბრალოდ ცოტა მეტ დროს ფუჭად დავკარგავდი ალბათ.

         ესეიგი,  გადავბარგდი ფილიალში და გულწრფელად ვამბობ რომ პირველი ჯოჯოხეთური რამოდენიმე თვე გავიარე :) ზოგადად ძალიან რთულია საკუთარი ნიშა დაიკავო და შესამჩნევი გახდე იქ, სადაც ყველა ერთნაირად ძლიერია და მყარად დგას. ავცდი ჩემს ყოველდღიურ არც ისე დატვირთულ დღეებს, თავზე დამეყარა ყველაფერი ახალი და უჩვეულო... დავინახე, რომ ადამიანის შესაძლებლობებს ზღვარი არ აქვს და რომ ყველაფერი მიღწევადია, რომ ვარსკვლავებიც კი შეიძლება ციდან მოწყვიტო ოღონდ კი მოგინდეს და მოინდომო... ეს იყო ჩემს ცხოვრებაში ყველაზე მუღამიანი პერიოდი, როცა გადაბმულად ღამეები კომიტეტები მესიზმრებოდა, დილას მივფრინავდი სამსახურში თუ საქმე მელოდებოდა, შვებულებები ჩვეულებრივად მსტრესავდა :) აჭრილი ვიყავი იმ საქმით, რასაც ვაკეთებდი და ასეთი აჭრილი და გადარეული იყო ჩემს ირგვლივ თითქმის ყველა...
          მერე დაიწყო სულ სხვა პროექტი, კრისტალის სერვისცენტრები და უკეთესი ამბები :) ეს აწმყოა და ამაზე არ დავწერ.
          დავწერ მხოლოდ იმას, რის გამოც ვწერ ამ პოსტს მთლიანად. რამოდენიმე ხნის წინ ერთ-ერთ სოფელში, ერთ ქალბატონს, ჩემი გადაწყვეტილებით, მცირე თანხა დაუმტკიცდა. თანხის მიზნობრიობა იყო შვილიშვილის გამგზავრება პროექტ ნიჭიერში. როგორც აღმოჩნდა, ბავშვი კრისტალის სესხით მართლა გაემგზავრა სოფლიდან თბილისში... იმღერა და ფინალშიც გავიდა. ხოდა რატომ მიხარია იცით? რომ ამბობენ დაახრჩვეს ხალხიო ამ ბანკებმაო... და კიდევ ათას ცუდ რამეს რომ ამბობენ. კარგი ამბებიც ხომ ხდება, თუნდაც ვალდებულებით გაკეთებული კარგი ამბები. ყველა თავისებურად ქმნის დადებით გარემოს და თავისებურად ხდება კარგი ამბის მიზეზი.
          დახრჩობას რაც შეეხება...   ერთმა კარგმა ბიჭმა თქვა ჩემი განყოფილებიდან, აქ ზუსტად იმისთვის ვზივარ, რომ ვინმე არ დაიხრჩოსო... და ზოგადად: კრისტალზე პასუხისმგებლიანი, კარგი, უკარგესი და მზრუნველი გუნდით, უკვე 56 ფილიალით თითქმის ყველა კუნჭულში, სოციალური და კეთილი ფინანსური ორგანიზაცია არ არსებობს.... თქვენ რომ იცოდეთ აქ როგორ იღებენ ადამიანების დაფინანსებაზე გადაწყვეტილებებს არც შემედავებოდით..... აი ამის თქმა მინდოდა :)

გილოცავთ ახალ წელს :)