пятница, 10 августа 2012 г.

იქ, სადაც მე არ ვარ

Автор: ჯუნა на 8/10/2012 4 коммент.
არსებობს ადგილი, სადაც არ ცხოვრობენ ადამიანები... არა, შეიძლება ცხოვრობენ კიდეც, მაგრამ შენ მათ ვერ ხედავ, ისინი არ გეჩხირებიან თვალებში, არც ყურში ჩაგყვირიან... ყველა ცხოვრობს თავისთვის  და შენ არავინ გაწუხებს თავისი არსებობით...
იქ არის მხოლოდ მწვანე მინდორი, ლამაზი ყვავილები, თუ მოგინდება წყალიც, ყვითელი მზე, ხეები და ჰამაკი....



იქ შენი ძირითადი საზრუნავი არის მხოლოდ რა ფილმს უყურო, რა წიგნი წაიკითხო ან რა მუსიკას მოუსმინო....
იქ იძინებ მაშინ, როცა გინდა, დღის ნებისმიერ დროს... დილას არ გაღვიძებს არც მაღვიძარას აუტანელი ბუზუნი და არც თემუკას წუწკუნი....
იქ დილას გრილა და აივანზე სვამ ხოლმე გემრიელ ყავას რძით... იკვებები ათასგვარი გემრიელობებით და არ ფიქრობ რომ მოიმატებ და ვინმეს არ მოეწონები....




იქ შეგიძლია ჩაიცვა რაც გინდა, ოღონდ იყო კომფორტულად.
იქ შეგიძლია სახიდან ჩამოირეცხო ღიმილი და იყო ისეთი, როგორიც შენ ხარ მხოლოდ საკუთარ თავთან...

იქ შეგიძლია იფიქრო ბევრი ამ ცხოვრებაზე, მაგრამ შეგიძლია საერთოდაც არ იფიქრო და მისცე ტვინს შესაძლებლობა დაისვენოს ოდესმე, რამდენიმე დღის განმავლობაში მაინც...
იქ არ გჭირდება იფიქრო იმაზე თუ რა თქვა, არ გჭირდება გაიპრანჭო, არ ფიქრობ რომ ვინმეს თავი უნდა მოაწონო, არავინ გიმოწმებს როგორ გამოიყურები ან რა ფირმის კოსმეტიკას ხმარობ ან გისვია თუ არა მოდური ლაქი, ან შენი ჩანთა როგორ შეეხამება ფეხსაცმელს....
იქ არის სისუფთავე, სითეთრე, სიმყუდროვე და იქ ხარ მხოლოდ შენ !


იქ ასვენებ თვალებს, საათობით გასცქერი ცისფერი ჰორიზონტის ხაზს და კაიფობ მარტოობით...

როგორ მინდა ასეთ ადგილას წასვლააა !

დავიტვირთებოდი ენერგიით და მთელი წელი იმდენ საქმეს გავაკეთებდი :(


пятница, 3 августа 2012 г.

ჩემი ცხოვრება დღეს

Автор: ჯუნა на 8/03/2012 4 коммент.
ჩვენ, ადამიანები ყოველთვის ვწუწუნებთ ხოლმე რომ არ გვაქვს საკმარისი ბედნიერება და სიხარული ცხოვრებაში, ყოველთვის ბოლომდე რაღაც არ გვაკმაყოფილებს... ვერასდროს ვერ ვგრძნობთ ბედნიერებას თუნდაც იმის გამო,რომ გვაქვს 2 თვალი, მანამ სანამ არ დავბრმავდებით... სიცოცხლე ისეთი ხანმოკლეა და ჩვენ ისეთი გაუმაძღრები... არაფერზე არ უნდა იწუწუნო წესით, რაც გაქვს იმითაც მადლიერი უნდა იყო, მაგრამმაგრამ ადამიანები ასე თუ ისე სტანდარტულები ვართ და გვჩვევია უმადურობა...
მაგრამ ამაზე ახლა არა.!.
ჩემზე მინდა დავწერო, აი იმაზე თუ როგორ ვხედავ ჩემს თავს გვერდიდან და როგორ ძალიან მომწონს ის, რასაც ვხედავ.
ყოველთვის მინდოდა მქონოდა საქმიანი ქალის იმიჯი, რაღაც ბავშვურ და სასაცილო ფიქრებში ვხედავდი ჩემს თავს მოხერხებულ მაგიდასთან, გორგოლაჭებიან სკამზე, წინ კომპით, პრინტერით, ტელეფონებით და უამრავი საყვარელი საკანცელარიო ნივთით მაგიდაზე.... ხო და აუცილებლად ჭიქა ყავით  ან მწვანე ჩაით... 
ხოდა ვიქნებოდი სუპერ ეფექტური, სუპერ შრომისმოყვარე, იდეების გენერატორი და არ დამეზარებოდა არაფერი...:)
საღამოს, სამსახურის მერე, წავიდოდი ჩემს თბილ ან გრილ სახლში (სეზონის მიხედვით), შემომეგებებოდა ბებოსთან დატოვებული ჩემი ტკბილი ბიჭი, სულ არ დამეტყობოდა რომ დაღლილი ვარ და ულევი ენერგიით ვეთამაშებოდი ბევრს, ავინაზღაურებდით უერთმანეთობას... ბევრს წავუკითხავდი, ვაჭმევდი, ვასწავლიდი რამეს, სახლის საქმეებშიც ერთად მივეხმარებოდით ბებოს... და საღამოს ერთად დავიძინებდით ტკბილად.
ხოდა საოცარია მაგრამ დღეს მე ზუსტად ასეთი ცხოვრება მაქვს , თითქმის : )
ჯერ-ჯერობით ასე ძალიან დატვირთული არ ვარ უბრალოდ და შესაბამისად არც ასეთი სუპერ ეფექტური და საქმიანი, თუმცა ეს მცირე დროის საკითხია ალბათ.
ხოდა მომწონს ძალიან მე ჩემი ცხოვრება ! <3 span="span">

пятница, 10 августа 2012 г.

იქ, სადაც მე არ ვარ

არსებობს ადგილი, სადაც არ ცხოვრობენ ადამიანები... არა, შეიძლება ცხოვრობენ კიდეც, მაგრამ შენ მათ ვერ ხედავ, ისინი არ გეჩხირებიან თვალებში, არც ყურში ჩაგყვირიან... ყველა ცხოვრობს თავისთვის  და შენ არავინ გაწუხებს თავისი არსებობით...
იქ არის მხოლოდ მწვანე მინდორი, ლამაზი ყვავილები, თუ მოგინდება წყალიც, ყვითელი მზე, ხეები და ჰამაკი....



იქ შენი ძირითადი საზრუნავი არის მხოლოდ რა ფილმს უყურო, რა წიგნი წაიკითხო ან რა მუსიკას მოუსმინო....
იქ იძინებ მაშინ, როცა გინდა, დღის ნებისმიერ დროს... დილას არ გაღვიძებს არც მაღვიძარას აუტანელი ბუზუნი და არც თემუკას წუწკუნი....
იქ დილას გრილა და აივანზე სვამ ხოლმე გემრიელ ყავას რძით... იკვებები ათასგვარი გემრიელობებით და არ ფიქრობ რომ მოიმატებ და ვინმეს არ მოეწონები....




იქ შეგიძლია ჩაიცვა რაც გინდა, ოღონდ იყო კომფორტულად.
იქ შეგიძლია სახიდან ჩამოირეცხო ღიმილი და იყო ისეთი, როგორიც შენ ხარ მხოლოდ საკუთარ თავთან...

იქ შეგიძლია იფიქრო ბევრი ამ ცხოვრებაზე, მაგრამ შეგიძლია საერთოდაც არ იფიქრო და მისცე ტვინს შესაძლებლობა დაისვენოს ოდესმე, რამდენიმე დღის განმავლობაში მაინც...
იქ არ გჭირდება იფიქრო იმაზე თუ რა თქვა, არ გჭირდება გაიპრანჭო, არ ფიქრობ რომ ვინმეს თავი უნდა მოაწონო, არავინ გიმოწმებს როგორ გამოიყურები ან რა ფირმის კოსმეტიკას ხმარობ ან გისვია თუ არა მოდური ლაქი, ან შენი ჩანთა როგორ შეეხამება ფეხსაცმელს....
იქ არის სისუფთავე, სითეთრე, სიმყუდროვე და იქ ხარ მხოლოდ შენ !


იქ ასვენებ თვალებს, საათობით გასცქერი ცისფერი ჰორიზონტის ხაზს და კაიფობ მარტოობით...

როგორ მინდა ასეთ ადგილას წასვლააა !

დავიტვირთებოდი ენერგიით და მთელი წელი იმდენ საქმეს გავაკეთებდი :(


пятница, 3 августа 2012 г.

ჩემი ცხოვრება დღეს

ჩვენ, ადამიანები ყოველთვის ვწუწუნებთ ხოლმე რომ არ გვაქვს საკმარისი ბედნიერება და სიხარული ცხოვრებაში, ყოველთვის ბოლომდე რაღაც არ გვაკმაყოფილებს... ვერასდროს ვერ ვგრძნობთ ბედნიერებას თუნდაც იმის გამო,რომ გვაქვს 2 თვალი, მანამ სანამ არ დავბრმავდებით... სიცოცხლე ისეთი ხანმოკლეა და ჩვენ ისეთი გაუმაძღრები... არაფერზე არ უნდა იწუწუნო წესით, რაც გაქვს იმითაც მადლიერი უნდა იყო, მაგრამმაგრამ ადამიანები ასე თუ ისე სტანდარტულები ვართ და გვჩვევია უმადურობა...
მაგრამ ამაზე ახლა არა.!.
ჩემზე მინდა დავწერო, აი იმაზე თუ როგორ ვხედავ ჩემს თავს გვერდიდან და როგორ ძალიან მომწონს ის, რასაც ვხედავ.
ყოველთვის მინდოდა მქონოდა საქმიანი ქალის იმიჯი, რაღაც ბავშვურ და სასაცილო ფიქრებში ვხედავდი ჩემს თავს მოხერხებულ მაგიდასთან, გორგოლაჭებიან სკამზე, წინ კომპით, პრინტერით, ტელეფონებით და უამრავი საყვარელი საკანცელარიო ნივთით მაგიდაზე.... ხო და აუცილებლად ჭიქა ყავით  ან მწვანე ჩაით... 
ხოდა ვიქნებოდი სუპერ ეფექტური, სუპერ შრომისმოყვარე, იდეების გენერატორი და არ დამეზარებოდა არაფერი...:)
საღამოს, სამსახურის მერე, წავიდოდი ჩემს თბილ ან გრილ სახლში (სეზონის მიხედვით), შემომეგებებოდა ბებოსთან დატოვებული ჩემი ტკბილი ბიჭი, სულ არ დამეტყობოდა რომ დაღლილი ვარ და ულევი ენერგიით ვეთამაშებოდი ბევრს, ავინაზღაურებდით უერთმანეთობას... ბევრს წავუკითხავდი, ვაჭმევდი, ვასწავლიდი რამეს, სახლის საქმეებშიც ერთად მივეხმარებოდით ბებოს... და საღამოს ერთად დავიძინებდით ტკბილად.
ხოდა საოცარია მაგრამ დღეს მე ზუსტად ასეთი ცხოვრება მაქვს , თითქმის : )
ჯერ-ჯერობით ასე ძალიან დატვირთული არ ვარ უბრალოდ და შესაბამისად არც ასეთი სუპერ ეფექტური და საქმიანი, თუმცა ეს მცირე დროის საკითხია ალბათ.
ხოდა მომწონს ძალიან მე ჩემი ცხოვრება ! <3 span="span">

 

duna's blog Template by Ipietoon Blogger Template | Gadget Review