არ ვიცი რატომ, მაგრამ საკუთარი დაწერილი პოსტები მალე მავიწყდება.... მერე ყოველთვის ახალივით ვკითხულობ მათ და ისე, თითქოს მე არ დამეწეროს. რაღაცეებს აღმოვაჩენ ხოლმე, ან რაღაცას გავიკვირვებ, ეს როგორ დავწერე-თქო.
გუშინ "რომანტიკა სანაპიროზე"-ს წავაწყდი. როგორი უცნაურია ჩვენი ცხოვრება და სიურპრიზებით სავსე... ვკითხულობდი სიხარულით და თეთრ სარაფანაზე საერთოდ გავგიჟდი, რადგან ზუსტად გუშინ დილით ზუსტად ისეთი თეთრი სარაფანა მიყიდეს როგორიც იმ პოსტის დაწერისას მედგა თვალწინ.....)
იმის თქმა მინდა, რომ გათხოვებას ვაპირებ :)) თუ როგორ უნდა ვთქვა: ცოლი უნდა გავხდე ან/თუ ოჯახი უნდა შევქმნა....)
ცოტა ისე მეუცნაურება ეს სიტყვები. დიდი ხანი რომ მეგონა, შევეჩვიე ამ აზრს და მზად ვარ-თქო ამისთვის, ახლა შიში შემომეპარა... არა, ეჭვი არა)) შიში.
რისი? არ ვიცი.
ალბათ მოსალოდნელი სიახლეების... როგორ იქნება, რა იქნება, სად, რანაირად.... რა უნდა ვქნათ, რა უნდა ჩავიცვათ, რა უნდა ვთქვათ.... რამე არ გაფუჭდეს, რამე არ მოხდეს....))
ნუ, ვფიქრობ, ნორმალურია ეს ყველაფერი.
როგორ მინდა ყველაფერი კარგად იყოს.....
ეს დღე ხომ ერთია, გამორჩეული უნდა იყოს, გამორჩეულად ბედნიერი:*
16 წელი
-
უკვე თექვსმეტი წელია, ბლოგი მაქვს. წარმოგიდგენიათ? თექვსმეტი წელი! ძალიან
დიდი დროა. წარმოუდგენელია, რომ ამდენი დრო გავიდა, მაგრამ თან ძველ პოსტებს
რომ ვ...
месяц назад
2 коммент.:
heyhey, mshvenieri, sasiamovno siaxlea...kargi iqneba tu saqorwino samzadisis etapebs blogze gagviziareb, me piradad dzalian mainteresebs aset ragaceebi :))
bednierebas gisurveb <3
ვაიმე რა მაგარიაააააა
გილოცააააააააავ
ღვთის წყალობა არ მოჰლებოდეს თქვენს ოჯახს.
იმედია ქორწილის სურათებსაც დადებ = ))
გაამიხარდა ძალიააან
Отправить комментарий