ხანდახან, როცა ბევრი კარგი ამბავი ერთმანეთს მიეწყობა და ბედნიერება მოგეძალება, შინაგანად შიში გიპყრობს რამე ისეთი არ მოხდეს, რაც ამ ყველაფერს გაანეიტრალებს.
ბავშვობიდან ასე მჭირდა: როგორც კი მოზღვავებულ ბედნიერებას ვიგრძნობდი, ეგრევე ვსერიოზულდებოდი ან ცუდის მოლოდინით შეშინებული ლოცვას ვიწყებდი.
ივლისის თვე ჩემთვის ძალიან ბედნიერია.... დედაჩემი რომ დაბრუნდა ეს უკვე იცით, ხოდა მამიდაც გავხდი :) პატარა, ერთი ციცქნა მათე დაიბადა, რომელიც ჯერ სულ რაღაც 2 დღისაა და მე ისე ძალიან მიყვარს....
მალე პატარა სახლში უნდა მოვიყვანოთ, კიდევ სულ მალე ჩემი 2 წლის უნახავი და უზომოდ მონატრებული დეიდაშვილი უნდა ჩამოვიდეს საქართველოში,
კიდე მალე დედაჩემი და ჩემი გიო ერთმანეთს უნდა გავაცნო :))
ისეთი დიდი, შეკრული და თბილი სამყარო მაქვს....
მივხვდი რომ ეს ბედნიერება აღარ მთრგუნავს.
იმდენი ცუდი იყო, იმდენი ჯავრი......
ასე მგონია ეს ბედნიერება სულ ჩემია და ბოლომდე უნდა შევირგო))
16 წელი
-
უკვე თექვსმეტი წელია, ბლოგი მაქვს. წარმოგიდგენიათ? თექვსმეტი წელი! ძალიან
დიდი დროა. წარმოუდგენელია, რომ ამდენი დრო გავიდა, მაგრამ თან ძველ პოსტებს
რომ ვ...
месяц назад
3 коммент.:
gilocav pawawa dzmishvils :))
დიდი მადლობა მოლოცვისთვის :) ოღონდ ძმიშვილი არაა (ჩემი ძმა ჯერ 13 წლისაა :)) დეიდაშვილის ბავშვია.
warmatebei yvelafershi.patara gmertma didi bichi gagizardot
Отправить комментарий